Η σημαντική αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης από το 1950 και μετά οφείλεται τουλάχιστον κατά το ήμισυ στην πρόοδο της ιατρικής επιστήμης. Περίπου 90% της αύξησης του προσδόκιμου αποδίδεται στη μείωση των θανάτων κατά τη βρεφική ηλικία, κυρίως στα μωρά κάτω από 2,5 κιλά, όπως και στη μείωση των θανάτων από καρδιαγγειακές παθήσεις. 

Η επικρατούσα άποψη είναι ότι τουλάχιστον το 50% του συνολικού περιορισμού των θανάτων αυτών είναι αποτέλεσμα καινοτομιών στην ιατρική. Υπολογίζεται ότι το κόστος παροχών υγείας αυξανόταν πριν από την οικονομική κρίση κατά περίπου 10% κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης και εφαρμογής νέων τεχνικών στην ιατρική.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΚΟΣ*

Η πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση προκάλεσε μείωση των δαπανών στα περισσότερα κράτη της Ε.Ε. σε όλους τους τομείς συμπεριλαμβανομένης της υγείας.

Η μείωση των δαπανών επετεύχθη ελαττώνοντας τους μισθούς του προσωπικού, συμπιέζοντας το κόστος αγοράς φαρμάκων και υλικοτεχνικού εξοπλισμού, καθυστερώντας και διακόπτοντας χρηματοδότηση για έργα υλικοτεχνικής υποδομής, μειώνοντας πληρωμές για ιατρικές επεμβάσεις και αυξάνοντας τον χρόνο στις λίστες αναμονής για νοσηλεία και χειρουργικές επεμβάσεις.

1. ΟΤΙ ΝΑ'ΝΕ

Δηλαδή θα χάνεις μία ημέρα για την επίσκεψη-ουρά στον οικογενειακό γιατρό και άλλη μία μέρα για να πας στον κανονικό γιατρό. Ωραία τώρα λύθηκαν (και) τα υγειονομικά μας.

Και όταν ο οικογενειακός λείπει για τον οποιοδήποτε λόγο ή βρίσκετε διακοπές τί κάνεις? άσε το βρήκα ψάχνεις άλλον -τον πόνο σου θα κοιτάς τώρα?

Οπότε εάν υπάρχουν 20 ασθενείς που θέλουν καρδιολόγο ,20 που θέλουν πνευμονολόγο ,20 που θέλουν ανδρολόγο και 20 που θέλουν γυναικολόγο ο οικογενειακός γιατρός (παθολόγος) θα διώξει όλους τους ασθενείς του (παθολογικό) να εξετάσει τους υπόλοιπους 80 (τουλάχιστον) ημερησίως και να τους παραπέμψει στους ειδικούς ιατρούς που θα πήγαιναν από την αρχή!! καθότι ο οικογενειακός ιατρός είναι υπερ-επιστήμων και γνωρίζει τα πάντα για όλες τις ασθένειες!! και έχει όλα τα όργανα και άπειρο χρόνο όπως και οι άρρωστοι.

Η σύγκλειση του ανοικτού ωοειδούς τρήματος (PFO) με «ομπρέλα» δεν προφύλαξε τους ασθενείς από νέο εγκεφαλικό επεισόδιο και στις δύο μελέτες που ανακοινώθηκαν πρόσφατα (RESPECT και PC-Trial).1 Είχαν προηγηθεί τα επίσης αρνητικά αποτελέσματα της μελέτης CLOSURE Ι2 και πάλι σε ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά και της μελέτης MIST3, που αφορούσε ασθενείς με ημικρανία. Έτσι το score του αγώνα που συνεχίζεται εδώ και αρκετά χρόνια μεταξύ ανοικτού και κλειστού με ομπρέλα ωοειδούς τρήματος, με βάση τις κλινικές μελέτες, έγινε 4-0 υπέρ του ανοικτού! Και αυτό, παρά το γεγονός ότι οι χρηματοδότες, οι διοργανωτές και εν μέρει οι διαιτητές του αγώνα ήταν οι παρασκευάστριες εταιρείες των συσκευών σύγκλεισης, γνωστών περισσότερο, λόγω του σχήματος, με το όνομα «ομπρέλες». Αν τώρα προσθέσουμε και τις δύο προοπτικές επιδημιολογικές μελέτες που ΔΕΝ συσχετίζουν το ανοικτό ωοειδές με τα εγκεφαλικά επεισόδια (SPARK, 2006 και ΝΟΜΑS, 2007) 4,5 και την μια που ΔΕΝ το συσχετίζει με τις ημικρανίες (NOMAS, 2008),6 το score σύμφωνα με  τη «βασισμένη σε ενδείξεις ιατρική» γίνεται 7-0 υπέρ της μη σύγκλεισης του ωοειδούς τρήματος!

Τι είναι το ωοειδές τρήμα, που τόσο έχει τραβήξει το ενδιαφέρον του ιατρικού κόσμου αλλά και της κοινής γνώμης τα τελευταία χρόνια; Μια φυσιολογική, μικρή επικοινωνία ανάμεσα στους κόλπους της καρδιάς,απαραίτητη για την κυκλοφορία του αίματος στο έμβρυο. Μετά τη γέννηση, η αποστολή του τελειώνει και τα δύο φύλλα του μεσοκολπικού διαφράγματος συμπίπτουν και αλληλεπικαλύπτονται κλείνοντάς το, έτσι ώστε οι δύο κοιλότητες, αριστερός και δεξιός κόλπος να μην επικοινωνούν. Παραμένει όμως ανάμεσά τους μια σχισμή σε όλα σχεδόν τα παιδιά, αλλά και στο ένα τρίτο των ενηλίκων, που κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να επιτρέψει μια μικρή επικοινωνία αίματος ανάμεσα στις δυο κοιλότητες. Αυτό είναι που ονομάζουμε«ανοικτό ωοειδές τρήμα» ή αν προτιμάται PFO (patent foramen ovale).

 

Του Βασίλη Θεοδωρόπουλου

«Η Ιστορία θέλει πατριωτισμόν, νά ειπής καί τών φίλωνέ σου καί τα καλά και τα κακά, καί τοιούτως φωτίζονται οί μεταγενέστεροι όπού θά τήν διαβάσουν, νά μήν πέφτουν σέ λάθη καί τότε σκηματίζονται τα έθνη» (Στρατηγός Μακρυγιάννης)

Μήπως κατάλαβες τώρα; Μήπως άνοιξες τα μάτια σου κι είδες την πραγματικότητα; Τι συνέβαινε τόσα χρόνια γύρω σου κι εσύ εθελοτυφλούσες,  οχυρωμένος πίσω απ` την όποια άνεση σου παρείχαν; Κι έτσι γέμισες από άχρηστα καταναλωτικά αγαθά; Σπίτι στην πόλη, αλλά και στην εξοχή, TV στο σαλόνι plasma, αλλά και στα υπνοδωμάτιά σου, αυτοκίνητο για την πόλη, ένα ή δύο, ίσως και cayenne, τζιπάρα 2000 κυβικών για τις …διακοπές σου, οι ντουλάπες και τα ντουλάπια σου τίγκα στα ρούχα, όλο αγόραζες ντουλάπες να τα βάλλεις, μη τα φάει το καυσαέριο κι ο σκώρος… Αμ για τα παιδιά; Στο ακριβότερο ιδιωτικό κι από `κει και πέρα, νάσου αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, μπαλέτο,  ταε-κβο-ντό, καράτε,  φροντιστήρια (που άρχιζαν απ` το δημοτικό σχεδόν…), να πηγαινοέρχονται στο σπίτι οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές για ιδιαίτερα…

 

Κατάλαβες τώρα, τι σου συνέβαινε κακόμοιρε; Πόσο, μα πόσο, πλανεμένος ήσουνα…

Μήπως κατάλαβες τώρα, γιατί σου δίνανε – τζάμπα - κάρτες οι τράπεζες; Κι υπέγραφες συμβάσεις, με τα ψιλά εκείνα στο τέλος των σελίδων γραμματάκια, που ούτε που τα είχες ποτέ σου διαβάσει;  Για να σου πάρουν το πατρικό σου. Δεκάρα δεν δίνανε για τις δόσεις σου… Ούτε που τους ένοιαζε, άλλωστε… Να μην τους πληρώνεις ήθελαν, κατά βάθος… Άσε, που δεν το `λεγαν ανοιχτά… Με τέτοια τυπωμένα χαρτιά, σου πήραν και σου παίρνουνε το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί, την επιχείρηση… Ανελέητοι, αδυσώπητοι, σαρκοφάγοι, αιμοδιψείς… Αυτό είχαν στο βάθος του μυαλού τους: Την εκ προμελέτης δολοφονία σου, την καταστροφή σου… Κι εσύ, κοκορευόσουνα, να δείχνεις τις κάρτες επιδεικτικά στο ανοιχτό σου πορτοφόλι, ή να το πετάς με καμάρι στο …super market ή στη μπουτίκ της γειτονιάς σου… Λες κι ήσαν δικά σου χρήματα, κάτι σαν προέκτασή σου, του ανδρισμού σου ή της θηλυκής σου οντότητας…

Μήπως κατάλαβες τώρα, γιατί σε χώσανε στο χρηματιστήριο;  Όταν ένας πρωθυπουργός της χώρας κι άλλοι μάτσο υπουργοί προέτρεπαν τον απλό κόσμο να βάλει το κομπόδεμά του στο στημένο παιγνίδι του χρηματιστηρίου, δεν εννοούσαν ακριβώς τις παραγωγικές επενδύσεις, αλλά τον τζόγο. Στη βάση σε παρέσυραν να παίξεις… Κι άνοιγαν, η μια πίσω απ` την άλλη οι ΕΛΔΕ χρηματιστηριακές εταιρείες, σαν μανιτάρια στο δάσος, μετά το απόβρεχο…  Ως και στο τελευταίο κουτσοχώρι…  Κι όλοι κέρδιζαν, εκατομμύρια δραχμούλες… Τι μας λες, βρε εξυπνάκια;  Ποιος τά `χασε να τα βρεις εσύ; Κι όλοι γίνανε expert στις χρηματιστηριακές business κι ο ένας συμβούλευε τον άλλον, με ύφος 18 καρατίων αποφοίτου του UCLA ή του NYU, που μόλις επέστρεψε απ` τη Wall Street… Και κοντά σε σένα, αυτοί οι ξύπνιοι, έπαιξαν σε αβέβαιες δικές τους καλοστημένες κι ανύπαρκτες εταιρείες, με μετοχές δήθεν υψηλής απόδοσης, μαζί με τα δικά σου και τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, δήθεν να κερδίσεις κι εσύ – άμοιρε -  απ` τα πιθανά κέρδη, όταν έφτανες στη σύνταξη…

Όταν η «πρόληψη» βλάπτει σοβαρά την υγεία

«Ο καλύτερος γιατρός είναι αυτός που προλαβαίνει τη νόσο» λέει μια παλιά κινέζικη παροιμία. Το ίδιο νόημα είχε και η ρήση του Ιπποκράτη. Στη σύγχρονη Ιατρική είναι τεκμηριωμένο πως η πρόληψη προσφέρει πολύ μεγαλύτερο όφελος από τη θεραπεία και με πολύ μικρότερο οικονομικό κόστος. Όταν όμως με πρόσχημα την «πρόληψη» γίνεται κατάχρηση διαγνωστικών εξετάσεων και φαρμακευτικής αγωγής το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το αντίθετο.
Δημιουργούνται «ιατρογενείς νόσοι» και σοβαρή οικονομική επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων και των ίδιων των «ασθενών».

Προαθλητικός καρδιολογικός έλεγχος

Ο προαθλητικός καρδιολογικός έλεγχος έχει προσλάβει μεγάλη έκταση τα τελευταία χρόνια, κυρίως εξ αιτίας της μεγάλης δημοσιότητας περιστατικών αιφνίδιου θανάτου στην άθληση. Ο αιφνίδιος θάνατος στη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας ή και γενικότερα φυσικής άσκησης αποτελεί ένα πολύ σπάνιο, (0.6:100.000 αθλούμενους ανά έτος), αλλά ιδιαίτερα τραγικό γεγονός, καθώς αφορά συνήθως άτομα νεαρής ηλικίας και σε άριστη φυσική κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, εκτός από τη βαθιά οδύνη της οικογένειας, προκαλείται  γενικότερη αίσθηση, συγκίνηση και ανησυχία λόγω της δημοσιότητας που δίνεται σε τέτοια γεγονότα. Δυστυχώς η κοινή γνώμη έχει συνηθίσει τους καθημερινούς πολλαπλάσιους θανάτους και αναπηρίες νέων ατόμων από άλλες αιτίες, όπως τα τροχαία, η χρήση ουσιών και οι αυτοκτονίες (σε κάθε θάνατο στην άθληση αντιστοιχούν τουλάχιστον 100 θάνατοι νέων από τις άλλες αιτίες).

Μια εντυπωσιακή πρωτιά για την Ελλάδα αποτελεί και η έμφαση που έχει δοθεί στον  προληπτικό προαθλητικό έλεγχο των παιδιών και των νέων.

Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που με απόφαση του υπουργείου Παιδείας για την εγγραφή στην πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου απαιτείται πλήρης καρδιολογική εξέταση! 

Των Νικολάου και Εμμανουήλ Απέργη

Ας δούμε πρώτα πώς λειτουργεί το σύστημα υγείας. Όσον αφορά τους παρόχους έχουμε: α) κλινικές, νοσοκομεία, μαιευτήρια, ψυχιατρικά κέντρα, ιατρικά εργαστήρια κ.ά. τα οποία είναι ιδιωτικά ή δημόσια (Ε.Σ.Υ. και νοσοκομεία αποκεντρωμένης διοίκησης), β) πάροχοι ασφαλειών μέσω εταιρειών που προσφέρουν ιδιωτική ασφάλιση και δημόσια ασφάλιση (ενταγμένοι στο Ε.Φ.Κ.Α. με κάποιους να προσφέρουν κύρια ασφάλιση, επικουρική ασφάλιση, ασφάλιση πρόνοιας), γ) πάροχοι φαρμάκων (ιδιωτικές φαρμακοβιομηχανίες), δ) φαρμακεία, ε) το Ε.Κ.Α.Β., στ) οι πολίτες, και ζ) ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα είναι: ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. λειτουργεί ως εταιρεία αγοράς και πώλησης υπηρεσιών που μεσολαβεί μεταξύ των ανωτέρω παιχτών. Αγοράζει υπηρεσίες από τους παρόχους υγείας, αγαθά από τους παρόχους φαρμάκων, ασφάλεια από τις ασφαλιστικές και τα πουλάει στους πολίτες. Μόνο που αυτό είναι το πρόβλημα. Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. δεν μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα και να προωθήσει τον ανταγωνισμό στην υγεία. Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. μπορεί να λειτουργήσει ως ο καταλύτης, ως το χρηματιστήριο όπου οι πολίτες θα προσφέρουν τη ζήτηση για φάρμακα και ανάγκη υγείας και οι πάροχοι θα προσφέρουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες στη δική τους τιμή.