.jpg)
«Αν και η υψηλή δόση βιταμίνης D αυξάνει την απορρόφηση ασβεστίου, η αύξηση αυτή είναι μόλις 1% και δεν μεταφράζεται σε κέρδη για την οστική μάζα στην σπονδυλική στήλη, στο ισχίο ή συνολικά στο σώμα» δήλωσε η Dr. Karen Hansen, associate professor of Medicine, University of Wisconsin School of Medicine & Public Health, Madison.
Επίσης η έρευνα δεν έδειξε να επηρεάζει η βιταμίνη D ούτε την μυϊκή μάζα, δύο τεστ της μυϊκής φυσικής κατάσης ή τον κίνδυνο πτώσης.
Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύονται στο περιοδικό «JAMA Internal Medicine».
Οι ερευνητές λένε ότι σχεδόν οι μισές μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες εκδηλώνουν κάποιου είδους οστικό κάταγμα εξαιτίας χαμηλής οστικής μάζας, χαμηλής μυϊκής μάζας ή/και χαμηλής οστικής πυκνότητας.
Η νέα έρευνα έγινε σε 230 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με ανεπάρκεια βιταμίνης D. Μεταξύ 2010-2013 οι γυναίκες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και λάμβαναν υψηλή ή χαμηλή δόση της βιταμίνης, ή εικονικό φάρμακο.
Στο τέλος 12 μηνών, όσες είχαν πάρει εικονικό φάρμακο είχαν μείωση του ρυθμού απορρόφησης ασβεστίου κατά λίγο περισσότερο από 1%. Η ομάδα που έπαιρνε χαμηλή δόση βιταμίνης D είχε μείωση περίπου 2%. Και η ομάδα που έπαιρνε υψηλή δόση είχε αύξηση του ρυθμού απορρόφησης ασβεστίου κατά 1% - ποσοστό που δεν είναι αρκετό για ενίσχυση των οστών, σύμφωνα με την Hansen και τους συνεργάτες της.
Η ομάδα της χαμηλής δόσης λάμβανε 800 IU βιταμίνη D την ημέρα και η ομάδα της υψηλής δόσης 50000 IU.
Circulating vitamin D concentration and risk of seven cancers: Mendelian randomisation study.
BMJ 2017; 359 doi: (Published 31 October 2017)
Cite this as: BMJ 2017;359:j4761.
................
Conclusions: There is little evidence for a linear causal association between circulating vitamin D concentration and risk of various types of cancer, though the existence of causal clinically relevant effects of low magnitude cannot be ruled out. These results, in combination with previous literature, provide evidence that population-wide screening for vitamin D deficiency and subsequent widespread vitamin D supplementation should not currently be recommended as a strategy for primary cancer prevention.
TA NEA, 09/03/2010.
Επιστήμονες από τη Δανία κατόρθωσαν να βρουν για ποιον λόγο η «βιταμίνη του ήλιου» παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη νοσημάτων όπως ο καρκίνος και η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Σε μελέτες στο εργαστήριο ανακάλυψαν ότι χωρίς την βιταμίνη D παραμένουν ανενεργά τα κύτταρα-δολοφόνοι του ανοσοποιητικού συστήματος, με επακόλουθο να μην αντιδρούν ό,τι κι αν απειλήσει τον οργανισμό.
Το εύρημα αυτό εκτιμάται ότι θα συμβάλλει όχι μόνο στην καλύτερη αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων, αλλά και στην επινόηση νέων εμβολίων εναντίον πολλών απειλητικών νοσημάτων.
Η μελέτη των ερευνητών του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Immunology».
Όπως γράφουν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Κάρστεν Γκάισλερ, από το Τμήμα Διεθνούς Υγείας, Ανοσολογίας & Μικροβιολογίας του πανεπιστημίου, ανακάλυψαν πως τα Τ-κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος βασίζονται στην βιταμίνη D για να ενεργοποιηθούν.
Σε περίπτωση που ο οργανισμός δεν διαθέτει επαρκείς ποσότητες από την βιταμίνη αυτή (και αυτό συμβαίνει στους μισούς κατοίκους του πλανήτη, ακόμα και στην χώρα του ήλιου, την Ελλάδα), τα Τ-κύτταρα παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση και δεν αντιδρούν, όποια κι αν είναι η απειλή.
«Όταν ένα Τ-κύτταρο εκτεθεί σε έναν “εισβολέα”, όπως λ.χ. τα μικρόβια, ενεργοποιείται μία “κεραία” που διαθέτει και η οποία ουσιαστικά είναι ένας υποδοχέας βιταμίνης D», εξηγεί ο δρ Γκάισλερ. «Καθώς σηκώνεται η “κεραία” αυτή, αναζητά μόρια βιταμίνης D στον οργανισμό. Εάν τα βρει, το Τ-κύτταρο θα ενεργοποιηθεί. Εάν όχι, η “κεραία” ξαναμαζεύεται και το Τ-κύτταρο παραμένει αδρανές».
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι η βιταμίνη D παίζει καθοριστικό ρόλο στην απορρόφηση ασβεστίου (άρα στην απόκτηση και διατήρηση γερών οστών και δοντιών), καθώς και ότι τα χαμηλά επίπεδά της σχετίζονται με την ανάπτυξη νοσημάτων όπως ο καρκίνος και η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Ωστόσο, «δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο ζωτικός είναι ο ρόλος της στην λειτουργία του ίδιου του αμυντικού συστήματός μας, δηλαδή του ανοσοποιητικού», λέει ο δρ Γκάισλερ. «Αυτό τώρα το μάθαμε – και είναι πραγματικά πολύ σημαντικό».
Οι πηγές
Η περισσότερη βιταμίνη D παράγεται από τον οργανισμό ως φυσικό υποπροϊόν της έκθεσης του δέρματος στον ήλιο.
Σε επίπεδο διατροφής, καλές πηγές βιταμίνης D είναι τα ιχθυέλαια (με πρώτο το μουρουνέλαιο) και τα «παχιά» ψάρια (όπως το σκουμπρί, ο σολομός, η σαρδέλα και η ρέγγα). Υπάρχουν επίσης εμπλουτισμένα με βιταμίνη Dτρόφιμα, καθώς και συμπληρώματα διατροφής.
Ο δρ Γκάισλερ εκτιμά ότι το νέο εύρημα όχι μόνον θα συμβάλλει στην καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενειών, αλλά και στις μεταμοσχεύσεις όπου υπάρχει μεγάλος κίνδυνος απόρριψης των μοσχευμάτων (γι’ αυτό και χορηγούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα), καθώς και στα αυτοάνοσα νοσήματα (προκαλούνται όταν το ανοσοποιητικό εκλαμβάνει λανθασμένα ως εισβολείς τους υγιείς ιστούς του σώματος).
Τα οφέλη
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσαν πέρυσι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, η αύξηση των επιπέδων της βιταμίνης D στον οργανισμό είναι η καλύτερη μέθοδος προστασίας από τον καρκίνο.
Αναλύοντας τα ευρήματα 2.750 ερευνητικών εργασιών, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση αυτή μπορεί να μειώσει τα κρούσματα καρκίνου του μαστού κατά ένα τέταρτο και τα κρούσματα καρκίνου του εντέρου κατά ένα τρίτο.
Με άλλα λόγια, αν όλοι μας είχαμε όση βιταμίνη D χρειαζόμαστε, θα καταγράφονταν παγκοσμίως 200.000 λιγότερα κρούσματα καρκίνου του μαστού και 250.000 λιγότερα κρούσματα καρκίνου του παχέος εντέρου.
Η αύξηση αυτή «μπορεί να κάνει περισσότερα για την πρόληψη του καρκίνου απ΄ ό,τι μια ολόκληρη βιβλιοθήκη με συμβουλές για τον τρόπο ζωής μας», είχαν τότε γράψει οι ερευνητές.
Άλλες μελέτες έχουν αποκαλύψει πως είναι πολύτιμη και για την πρόληψη της καρδιοπάθειας και του διαβήτη.
15 λεπτά την ημέρα
Πως μπορεί όμως να εκτίθεται κανείς στον ήλιο για να έχει αρκετή βιταμίνη D και ταυτοχρόνως να αποφύγει τον καρκίνο του δέρματος, που προκαλείται από την υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου;
Οι επιστήμονες συνιστούν να φροντίζουμε να βρισκόμαστε καθημερινά για 12 έως 15 το πολύ λεπτά στον ήλιο (όχι τις επικίνδυνες ώρες 11.00-16.00 το καλοκαίρι), έχοντας το πρόσωπο και τα χέρια μας εκτεθειμένα και προστατευμένοι από αντηλιακό με χαμηλό δείκτη προστασίας ( έως 8 ).
Αν κάποιος έχει πολύ σκούρο δέρμα, μπορεί να χρειαστεί λίγα λεπτά περισσότερο.
Ann Intern Med. 2012 May 1;156(9):627-34.
Serum 25-hydroxyvitamin D concentration and risk for major clinical disease events in a community-based population of older adults: a cohort study.
de Boer IH, Levin G, Robinson-Cohen C, Biggs ML, Hoofnagle AN, Siscovick DS, Kestenbaum B.
SourceUniversity of Washington, Seattle, USA.
..........
......................
RESULTS: Over a median 11-year follow-up, the composite outcome occurred in 1018 participants (63%). Defining events included 137 hip fractures, 186 myocardial infarctions, 335 incidences of cancer, and 360 deaths. The association of low 25-(OH)D concentration with risk for the composite outcome varied by season (P = 0.057). A concentration lower than a season-specific Z score of -0.54 best discriminated risk for the composite outcome and was associated with a 24% higher risk in adjusted analyses (95% CI, 9% to 42%). Corresponding season-specific 25-(OH)D concentrations were 43, 50, 61, and 55 nmol/L (17, 20, 24, and 22 ng/mL) in winter, spring, summer, and autumn, respectively.
LIMITATION: The observational study was restricted to white participants.
CONCLUSION: Threshold concentrations of 25-(OH)D associated with increased risk for relevant clinical disease events center near 50 nmol/L (20 ng/mL). Season-specific targets for 25-(OH)D concentration may be more appropriate than static targets when evaluating health risk.
A Pooled Analysis of Vitamin D Dose Requirements for Fracture Prevention
Heike A. Bischoff-Ferrari, M.D., Dr.P.H., Walter C. Willett, M.D., Dr.P.H., Endel J. Orav, Ph.D., Paul Lips, M.D., Pierre J. Meunier, M.D., Ronan A. Lyons, M.D., M.P.H., Leon Flicker, M.D., John Wark, M.D., Ph.D., Rebecca D. Jackson, M.D., Jane A. Cauley, Dr.P.H., Haakon E. Meyer, M.D., Ph.D., Michael Pfeifer, M.D., Kerrie M. Sanders, Ph.D., Hannes B. Stähelin, M.D., Robert Theiler, M.D., and Bess Dawson-Hughes, M.D.
N Engl J Med 2012; 367:40-49 July 5, 2012
..........
...............
Conclusions
High-dose vitamin D supplementation (≥800 IU daily) was somewhat favorable in the prevention of hip fracture and any nonvertebral fracture in persons 65 years of age or older.
.......................
People with diabetes often develop clogged arteries that cause heart disease, and new research at Washington University School of Medicine in St. Louis suggests that low vitamin D levels are to blame.
In a study published Nov. 9 in the Journal of Biological Chemistry, the researchers report that blood vessels are less likely to clog in people with diabetes who get adequate vitamin D. But in patients with insufficient vitamin D, immune cells bind to blood vessels near the heart, then trap cholesterol to block those blood vessels.
“About 26 million Americans now have type 2 diabetes,” says principal investigator Carlos Bernal-Mizrachi, MD. “And as obesity rates rise, we expect even more people will develop diabetes. Those patients are more likely to experience heart problems due to an increase in vascular inflammation, so we have been investigating why this occurs.”
In earlier research, Bernal-Mizrachi, an assistant professor of medicine and of cell biology and physiology, and his colleagues found that vitamin D appears to play a key role in heart disease. This new study takes their work a step further, suggesting that when vitamin D levels are low, a particular class of white blood cell is more likely to adhere to cells in the walls of blood vessels.
Vitamin D conspires with immune cells called macrophages either to keep arteries clear or to clog them. The macrophages begin their existence as white blood cells called monocytes that circulate in the bloodstream. But when monocytes encounter inflammation, they are transformed into macrophages, which no longer circulate.
In the new study, researchers looked at vitamin D levels in 43 people with type 2 diabetes and in 25 others who were similar in age, sex and body weight but didn’t have diabetes.
They found that in diabetes patients with low vitamin D — less than 30 nanograms per milliliter of blood — the macrophage cells were more likely to adhere to the walls of blood vessels, which triggers cells to get loaded with cholesterol, eventually causing the vessels to stiffen and block blood flow.
“We took everything into account,” says first author Amy E. Riek, MD, instructor in medicine. “We looked at blood pressure, cholesterol, diabetes control, body weight and race. But only vitamin D levels correlated to whether these cells stuck to the blood vessel wall.”
In one of those studies, the researchers are giving vitamin D to people with diabetes and hypertension to see whether the treatment may lower blood pressure. In the second study, African Americans with type 2 diabetes are getting vitamin D along with their other daily medications, and the research team is evaluating whether vitamin D supplements can slow or reverse the progression of heart disease.
Sometime in the next several months, the scientists hope to determine whether vitamin D treatment can reverse some of the risk factors associated with cardiovascular disease.
“In the future, we hope to generate medications, potentially even vitamin D itself, that help prevent the deposit of cholesterol in the blood vessels,” Bernal-Mizrachi explains. “Previous studies have linked vitamin D deficiency in these patients to increases in cardiovascular disease and in mortality. Other work has suggested that vitamin D may improve insulin release from the pancreas and insulin sensitivity. Our ultimate goal is to intervene in people with diabetes and to see whether vitamin D might decrease inflammation, reduce blood pressure and lessen the likelihood that they will develop atherosclerosis or other vascular complications.”
Circulating 25-Hydroxyvitamin D3 in Pregnancy and Infant Neuropsychological Development απο το Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
OBJECTIVE: To investigate whether circulating 25-hydroxyvitamin D3 [25(OH)D3] concentration in pregnancy is associated with neuropsychological development in infants.
METHODS: The Spanish population-based cohort study INfancia y Medio Ambiente Project recruited pregnant women during the first trimester of pregnancy between November 2003 and February 2008. Completed data on 1820 mother-infant pairs were used. Maternal plasma 25(OH)D3 concentration was measured by high-performance liquid chromatography in pregnancy (mean 13.5±2.1 weeks of gestation). Offspring mental and psychomotor scores were assessed by trained psychologists at age 14 months (range, 11–23) by using the Bayley Scales of Infant Development. β-Coefficients with 95% confidence intervals (CIs) of mental and psychomotor scores associated with continuous or categorical concentrations of maternal plasma 25(OH)D3 were calculated by using linear regression analysis.
RESULTS: The median plasma value of 25(OH)D3 in pregnancy was 29.6 ng/mL (interquartile range, 21.8–37.3). A positive linear relationship was found between circulating concentrations of maternal 25(OH)D3 concentrations in pregnancy and mental and psychomotor scores in the offspring. After adjustment for potential confounders, infants of mothers with 25(OH)D3 concentrations in pregnancy >30 ng/mL showed higher mental score (β = 2.60; 95% CI 0.63–4.56) and higher psychomotor score (β = 2.32; 95% CI 0.36–4.28) in comparison with those of mothers with 25(OH)D3 concentrations <20 ng/mL.
CONCLUSIONS: Higher circulating concentration of maternal 25(OH)D3 in pregnancy was associated with improved mental and psychomotor development in infants.
Screening for Vitamin D Deficiency in Adults
Jamaluddin Moloo, MD, MPH reviewing LeFevre ML. Ann Intern Med 2014 Nov 25.
The U.S. Preventive Services Task Force finds insufficient evidence to recommend for or against screening for vitamin D deficiency in asymptomatic adults.
Sponsoring Organization: U.S. Preventive Services Task Force (USPSTF)
Target Audience: Primary care providers
Background and Objective
Low serum levels of vitamin D have been associated with elevated risk for a number of adverse outcomes, including fractures. In this statement, the USPSTF evaluates evidence on screening for vitamin D deficiency in community-dwelling adults treated in primary care settings who have no signs or symptoms of vitamin D deficiency and no conditions for which vitamin D is recommended.
Key Points
Although several tests are available to measure serum vitamin D levels, their accuracy is unknown; no clear consensus exists on a threshold that defines vitamin D deficiency, but commonly cited thresholds are 20 and 30 ng/mL for total serum 25-hydroxyvitamin D.
Causes of vitamin D deficiency include low vitamin D intake and little or no sun exposure; obesity and darker skin pigmentation also are potential causes, but whether these factors are associated with adverse clinical outcomes is unclear.
Evidence is adequate that treatment of patients with asymptomatic vitamin D deficiency does not improve outcomes with regard to cancer, type 2 diabetes, risk for fractures, or risk for death.
The harms of treating patients with vitamin D deficiency are small to none.
The USPSTF concludes that evidence is insufficient to assess the balance of benefits and harms of screening for vitamin D deficiency (I statement).
Comment
Although rates of testing for vitamin D deficiency and rates of outpatient visits for vitamin D deficiency have risen substantially, the USPSTF finds no compelling evidence that screening for vitamin D deficiency in asymptomatic adults is beneficial. This guideline does not trump a previous statement in which the USPSTF recommended vitamin D supplementation (and exercise) for preventing falls in community-dwelling older adults (age, ≥65) who are at high risk for falls.
Editor Disclosures at Time of Publication
Citation(s):
LeFevre ML.Screening for vitamin D deficiency in adults: U.S. Preventive Services Task Force recommendation statement. Ann Intern Med 2014 Nov 25; [e-pub ahead of print].
