Ορισμός

Οι αιμορροΐδες υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους από τη γέννηση τους και είναι το σύνολο των αγγείων (ή αλλιώς: «αιμορροϊδικό πλέγμα») που τροφοδοτούν με αίμα τον02 πρωκτό.
Αυτές αποτελούνται από κλάδους που τροφοδοτούν την περιοχή με αίμα (αιμορροϊδικέςαρτηρίες), καθώς και από κλάδους που απομακρύνουν το αίμα από την περιοχή (αιμορροϊδικέςφλέβες). 
Καλύπτονται από βλεννογόνο (το ενιαίο εσωτερικό στρώμα του ορθοπρωκτικού σωλήνα και του υπόλοιπου εντέρου) και λειτουργούν προστατευτικά. Πιο αναλυτικά, κατά την αφόδευση η διέλευση των κοπράνων πιέζει το εντερικό τοίχωμα, με αποτέλεσμα την αύξηση πίεσης εντός των αιμορροϊδικών αρτηριών και την ακόλουθη διόγκωση των σύστοιχων φλεβών. 
Με αυτόν το μηχανισμό η διέλευση των κοπράνων γίνεται επάνω στις ευένδοτες διογκωμένες αιμορροϊδικές φλέβες, οι οποίες έχουν τον ρόλο «μαξιλαριών» και έτσι προστατεύουν το βλεννογόνο από πιθανό τραυματισμό.

O Δρ Α. Δερβίσογλου είναι ένας εκ των συντελεστών συγγραφής των διεθνών οδηγιών για την λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων των χοληφόρων (SAGES-Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons, σελ.21).

Ορισμός
Το χοληφόρο δένδρο αποτελείται από τα ενδοηπατικά χοληφόρα (αγγεία) που λαμβάνουν την παραγόμενη χολή από το ήπαρ (συκώτι), και τη στέλνουν στα εξωηπατικά χοληφόρα (αγγεία και χοληδόχος κύστη) που με τη σειρά τους στέλνουν τη χολή στο δωδεκαδάκτυλο (το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου). Η χολή06είναι ένας εκ των σημαντικών παραγόντων που βοηθούν στην πέψη των τροφών (κυρίως των λιπαρών). Μέρος της χολής αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη. Όταν οι ασθενείς λένε πως “έχουν χολή”, αναφέρονται κυρίως σε νόσους της χοληδόχου κύστεως. Αυτές συνήθως προκύπτουν από ύπαρξη λίθων ή λάσπης εντός της χοληδόχου κύστης (ορίζεται ως χολολιθίαση), ύπαρξη πολυπόδων, ή αδράνειας της χοληδόχου κύστης (biliary dyskinesia). Αυτές οι καταστάσεις οδηγούν σε ατελή κένωση της χολής από τη χοληδόχο κύστη, με αποτέλεσμα την εμφάνιση δυσπεψίας και μετεωρισμού (φουσκώματα).