.jpg)
- Λεπτομέρειες
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) φαίνεται να ενοχοποιείται για το 79% των περιπτώσεων εμφάνισης καρκίνου του πρωκτού, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.
Ο καρκίνος του πρωκτού είναι διαφορετικός και λιγότερο κοινός από τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Είναι σπάνιος, αλλά δυστυχώς ο αριθμός των νέων περιπτώσεων αυξάνεται τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, το 2017 στις ΗΠΑ σημειώθηκαν περίπου 8.200 νέες περιπτώσεις, εκ των οποίων οι 5.250 σε γυναίκες και οι 2.950 σε άνδρες.
Από τους ασθενείς αυτούς, περίπου 1.100 άτομα αναμένεται να πεθάνουν μέχρι το 2022, κατά αναλογία 650 γυναίκες και 450 άνδρες.
Περισσότερα: Καρκίνος πρωκτού: Συμπτώματα, παράγοντες κινδύνου και αντιμετώπιση
- Λεπτομέρειες
Δρ. Ανδρέας Μελιδώνης
Συντονιστής Διευθυντής. Α’Π & Διαβητολογικού Κέντρου ΓΝΠ «Τζάνειο» – Πρόεδρος Ελληνικό Κολλέγιο Μεταβολικών Νοσημάτων (ΕΚΟΜΕΝ)
Όλες οι μεγάλες επιστημονικές εταιρείες και όλοι οι επιστημονικοί οργανισμοί που εστιάζουν στα θέματα του διαβήτη και των καρδιοπαθειών επισημαίνουν την αναμφισβήτητα ισχυρή και στενή σχέση μεταξύ διαβήτη και στεφανιαίας νόσου και προτρέπουν στην πρόληψη και παρέμβαση για την αποτροπή της εξέλιξης του διαβήτη σε στεφανιαία νόσο. Στο κείμενο που ακολουθεί αναλύονται πτυχές αυτής της ιδιαίτερης σχέσης και περιγράφονται οι αναγκαίες προληπτικές παρεμβάσεις.
1] Επιδημιολογικά και κλινικά δεδομένα
Οι καρδιαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη είναι το κύριο αίτιο νοσηλείας και το κύριο αίτιο θανάτου των ατόμων με διαβήτη. Η στεφαινιαία νόσος ιδιαίτερα είναι υπεύθυνη για το 60% των θανάτων των διαβητικών ασθενών και είναι η πιο συχνή αιτία νοσηλείας των ατόμων με διαβήτη (νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια).
Μεγάλες πληθυσμιακές μελέτες δείχνουν ότι οι διαβητικοί άνδρες παρουσίαζουν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου συγκριτικά με τους μη διαβητικούς άνδρες ενώ οι διαβητικές γυναίκες εμφανίζουν πενταπλάσιο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με τις μη διαβητικές.
Περισσότερα: Σακχαρώδης Διαβήτης και Στεφανιαία νόσος: Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (β)
- Λεπτομέρειες
Δρ. Α. Μελιδώνης , Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου,
Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
Εισαγωγή
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία χρόνια μεταβολική νόσος, η οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις του παγκόσμιου οργανισμού υγείας και του IDF αναμένεται την προσεχή 25ετία να αυξηθεί κατά 75% όσον αφορά τον παγκόσμιο επιπολασμό της. Παρά δε τις εντατικές επιστημονικές και ερευνητικές προσπάθειες ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ παραμένει μια χρόνια προοδευτικά εξελισσόμενη μεταβολική πάθηση που οδηγεί σε κλινικά σημαντική νοσηρότητα και μειωμένη επιβίωση. Η αύξηση της νοσηρότητας και του κινδύνου θνητότητας είναι άμεσα συνδεδεμένες με την πτωχή γλυκαιμική ρύθμιση, η οποία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο μικρο- και μακρο-αγγειοπαθητικών επιπλοκών.
Παρά δε την ενδεχόμενη εντατικοποιημένη αγωγή, οι ερευνητές της UKPDS έδειξαν ότι η γλυκαιμική ρύθμιση χειροτερεύει με τον χρόνο, με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να προκύπτουν ανάγκες πολλαπλών συνδυαστικών αγωγών. Εντούτοις παρά τις πρόσφατες θεραπευτικές αγωγές, περισσότεροι από 60% στις ΗΠΑ και περισσότεροι από 52% στην Ευρωπαϊκή ένωση έχουν πτωχή γλυκαιμική ρύθμιση (A1C>7%). Προβάλλει ως εκ τούτου καθαρή η ανάγκη των θεραπειών που θα στοχεύουν στην καλύτερη αντιμετώπιση του ΣΔ ΙΙ και στην μείωση του αυξημένου ιατρικού, κοινωνικού και οικονομικού μεγέθους της νόσου.
Περισσότερα: Οι Ικκρετίνες και η Exenatide: η νέα θεραπευτική πρόταση στον Σακχαρώδη Διαβήτη
- Λεπτομέρειες
«ΠΡΟΟΔΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΣΔΙ: ΑΝΤΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΑ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ»
ΘΕΜΑΤΑ:
1. Εντατικοποιημένη Ινσουλινοθεραπεία
2. Αντλίες Ινσουλίνης
α. Ενδείξεις εφαρμογής CSII και έναρξη θεραπείας
β. Γλυκαιμική ρύθμιση και ασφάλεια με την CSII
3. Συστήματα συνεχούς παρακολούθησης γλυκόζης (CGMS)
4. Τύποι συστημάτων CGMS
5. Προσεγγίζοντας το τεχνητό πάγκρεας
