.jpg)
Οι ιδιώτες εργαστηριακοί γιατροί που έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ είναι εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς διαρκούς πίεσης και αφόρητων χρεών λόγω του clawback.
YGEIAMOU.GR TEAM *Του Αθανάσιου Τσακρή, καθηγητή Μικροβιολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
Το clawback είναι μέτρο που ελήφθη πριν από 12 χρόνια ως μνημονιακή υποχρέωση, ώστε να περιοριστούν οι κρατικές δαπάνες στο κομμάτι της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Επειδή όμως δεν έγιναν στη συνέχεια από τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) οι αναγκαίες ρυθμιστικές κινήσεις, επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας, με αποτέλεσμα οι ιδιώτες εργαστηριακοί γιατροί που έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ να είναι εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς διαρκούς πίεσης και αφόρητων χρεών.
Είναι σημαντικό να καταλάβουν οι πολίτες -και ασφαλισμένοι- πώς λειτουργεί το clawback και πώς έχει οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία και αδιέξοδο έναν ολόκληρο κλάδο. Το κράτος έχει ορίσει για τις εργαστηριακές εξετάσεις (μικροβιολογικές, ακτινολογικές κ.ά.) συγκεκριμένο προϋπολογισμό που ανέρχεται σε 340 εκατ. ευρώ. Αυτός ο προϋπολογισμός είναι κλειστός, δεν αυξάνεται. Όταν γίνεται υπέρβασή του, ζητά από τους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ εργαστηριακούς γιατρούς να του επιστρέψουν αυτό το ποσοστό. Σήμερα το clawback ξεπερνά το 50%: επομένως, τουλάχιστον τα μισά χρήματα από εκείνα που οι εργαστηριακοί γιατροί εισπράττουν ως δεδουλευμένα καλούνται να τα γυρίσουν πίσω. Κι αυτό την ώρα που στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το αντίστοιχο ποσοστό έχει πλαφόν το 5%.
Αυτή η στρεβλή και άδικη αντιμετώπιση από τον ΕΟΠΥΥ μαζί με το «τεχνητό» χρέος (το 70% του clawback εισπράττεται από τους γιατρούς και το υπόλοιπο τους καταλογίζεται σε 120 δόσεις που τους κρατούν δέσμιους), αλλά και την υποκοστολόγηση των εργαστηριακών εξετάσεων, με τιμοκατάλογο που ισχύει από το 1991 (με περαιτέρω εκπτώσεις), εξηγούν γιατί χιλιάδες συνάδελφοι έχουν βουλιάξει στα χρέη και μικρά εργαστήρια στις γειτονιές των ελληνικών πόλεων κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
