Του Σπύρου Δημητρέλη​​​​​​ - Capital.gr
 
Το Συμβούλιο της Επικρατείας ξηλώνει μία-μία τις αυθαιρεσίες του φοροελεγκτικού μηχανισμού. Μετά τις αλλεπάλληλες αποφάσεις που οδήγησαν στην παραγραφή λόγω παρέλευσης 5ετίας χιλιάδων φορολογικών υποθέσεων, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο με νέα απόφασή του που φέρνει στη δημοσιότητα το "Κεφάλαιο" μπαίνει στην ουσία της διενέργειας φορολογικών ελέγχων, ακυρώνοντας μια απόφαση που οι ελεγκτές έχουν λάβει κατά κόρον τα τελευταία χρόνια: τον χαρακτηρισμό των βιβλίων μιας επιχείρησης ως ανακριβών.
 
Πρόκειται για την απόφαση με αριθμό 544 του 2018, που εκδόθηκε από το δεύτερο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η απόφαση δικαίωσε επιχείρηση στην οποία είχαν επιβληθεί υπέρογκοι πρόσθετοι φόροι και πρόστιμα επειδή τα βιβλία της κρίθηκαν ανεπαρκή, λόγω ύπαρξης τεσσάρων εικονικών τιμολογίων, και τα ακαθάριστα έσοδά της υπολογίστηκαν με εξωλογιστικό τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά διογκώνονται τα έσοδα και τα φορολογητέα κέρδη μιας επιχείρησης και καλείται να πληρώσει πολλαπλάσιους φόρους και πρόστιμα σε σχέση με αυτά που προκύπτουν με βάση τα δηλωμένα έσοδα και τις επαγγελματικές δαπάνες.

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ακολουθώντας πιστά το Β΄ Τμήμα του ίδιου δικαστηρίου, έκρινε αντισυνταγματική την αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων των εταιρειών και επιχειρήσεων, έναντι των τρίτων.

Ειδικότερα, η αυξημένη (7μελής) σύνθεση του Β΄ τμήματος του ΣτΕ, που παρέπεμψε το όλο θέμα προς την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, με τις υπ΄ αριθμ. 2238 και 2339/2018 αποφάσεις του (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Μαίρη Σάρπ), είχε κρίνει ότι είναι αντίθετο στο άρθρο 78 του Συντάγματος το άρθρο 9 του νόμου 3296/2004, που προβλέπει την αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων των εταιρειών κ.λπ., έναντι τρίτων.

Κατόπιν αυτού και η Ολομέλεια του ΣτΕ ακολουθώντας το Τμήμα έκρινε (με τις υπ΄ αριθμ. 691-692/2019 αποφάσεις της) ότι η διάταξη του άρθρου 9 παράγραφος 4 του ν. 3296/2004 (φορολόγηση λογαριασμού 44.11 "προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις"), αντίκειται στο άρθρο 78 παράγραφος 2 του Συντάγματος που εξειδικεύει την αρχή της ασφάλειας δικαίου.

Διευκρινίζεται τι είναι οι επισφαλείς απαιτήσεις. Ειδικότερα, αναφέρεται ως παράδειγμα το εξής: Μια εταιρεία στέλνει εμπόρευμα σε μια άλλη εταιρεία, κόβει πιστωτικό τιμολόγιο και συμφωνούν ότι το τιμολόγιο θα εξοφληθεί μελλοντικά. Όμως τα οικονομικά της δεύτερης εταιρείας που παρέλαβε το εμπόρευμα δεν είναι και τόσο καλά. Η πρώτη εταιρεία που έδωσε τα εμπορεύματα γνώριζε το επιχειρηματικό ρίσκο δηλαδή, ότι μπορεί και να μην εισπράξει ποτέ το τιμολόγιο, καθώς η εταιρεία που τα παρέλαβε αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Έτσι η απαίτηση αυτή της εταιρείας που εξέδωσε το τιμολόγιο και αναμένει να το εισπράξει χαρακτηρίζεται επισφαλής απαίτησης.

Σε περίπτωση κατά την οποία η επισφαλής απαίτηση ικανοποιηθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, δηλαδή εξοφληθεί το τιμολόγιο μέσα στις επόμενες οικονομικές χρήσεις, τότε το ποσό του τιμολογίου υπόκεινται κανονικά σε φόρο. Αντίθετα, στην περίπτωση όμως που τελικά δεν εξοφληθεί το τιμολόγιο, καθώς η επιχείρηση που είχε παραλάβει το εμπόρευμα π.χ. έκλεισε, έρχεται τότε η Δ.Ο.Υ. και φορολογεί το ποσό του τιμολογίου αναδρομικά, αυτοτελώς, με συντελεστή 25%.

 

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
1 Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας
2 Καθορισμός των υποχρεώσεων των ασφαλιστικών οργανισμών, των θεραπόντων και ελεγκτών ιατρών και των φαρμακοποιών, καθώς και των σχετικών κυρώσεων.
3 Κώδικας Νόμων για τα Ναρκωτικά (Κ.Ν.Ν.)
4 Π.Δ. 84/2001 Ίδρυση και λειτουργία Ιδιωτικών Φορέων Παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ).
5 Ιατρικοί Σύλλογοι και Πειθαρχικά Συμβούλια
6 B.Δ. 25 Μαϊου/6 Iουλίου 1955 (ΦEK A/171) "Περί κανονισμού ιατρικής Δεοντολογίας"
7 Οργανωμένες υπηρεσίες παροχής προστασίας από φορείς κοινωνικής πρόνοιας και άλλες διατάξεις
8 Αποκατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και άλλες διατάξεις
9 Iατρική διαφήμιση
10 Iατρικές Eιδικότητες
11 Άδεια ασκήσεως της ιατρικής
12 Κυρώσεις
13 Ιατρική αμοιβή
14 Πανελλήνιος Iατρικός Σύλλογος
15 Άσκηση της Ιατρικής στην Ελλάδα από υπηκόους κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
16 Iδιωτικοί φορείς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας
17 Kαθήκοντα και υποχρεώσεις του γιατρού
18 Δημόσιοι φορείς παροχής ιατρικών υπηρεσιών Eθνικό Σύστημα Yγείας
19 Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας (Ε.Κ.Π.Υ.) του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.)
20 Κατάλογος φαρμάκων που χορηγούνται με ιατρική συνταγή και δεν αποζημιώνονται από τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης
21 Επικαιροποιημένος κατάλογος Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ)

Άρθρο 34
 
1.Οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 2 του Ν.3868/2010 (Α' 129) αντικαθίστανται ως ακολούθως:
 
«Η παρ. 2 του άρθρου 21 του Ν.3580/2007 (Α' 134) αντικαθίσταται ως εξής:
 
2.α. Στην κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Υγεί­ας καταρτίζεται και τηρείται ηλεκτρονικός κατάλογος επικουρικών ιατρών ανά ειδικότητα. Σε αυτόν έχουν δυνατότητα εγγραφής, μετά από αίτηση τους, ιατροί οι οποίοι απέκτησαν τον τίτλο της ειδικότητας τους κατά την τελευταία δεκαετία από την ημερομηνία της υπο­βολής της αίτησής τους και οι οποίοι:
α) είναι Έλληνες υπήκοοι ή υπήκοοι κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σύζυγοι Ελλήνων υπηκόων ή υπηκόων κράτους-μέλους της Ε.Ε. ή υπήκοοι τρίτων χωρών με δελτίο παραμονής επί μακρόν διαμένοντος ή κάτοχοι μπλε κάρτας της Ε.Ε. ή κάτοχοι δελτίου παραμονής δεύτερης γενιάς ή κάτοχοι δελτίου άδειας παραμονής ομογενούς,
 
β) είναι κάτοχοι άδειας ή βεβαίωσης άσκησης ιατρικού επαγγέλματος στη χώρα μας,
 
γ) είναι κάτοχοι άδειας χρήσης τίτλου ιατρικής ειδικότητας στη χώρας μας και
 
δ) δεν κατέχουν καμία άλλη έμμισθη θέση στο στενό ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
 
Ιατροί, οι οποίοι μετά την εγγραφή τους στον κα­τάλογο καταλαμβάνουν θέση στον στενό ή στον ευ­ρύτερο δημόσιο τομέα, υποχρεούνται με αίτησή τους να διαγραφούν από τον κατάλογο των επικουρικών. Τα ανωτέρω δεν αφορούν ιατρούς που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα. Οι ιατροί που εγγράφονται στον κατάλογο δεν μπορούν να παραμείνουν σε αυτόν πε­ρισσότερο από πέντε (5) έτη.