H Περιφερική Αρτηριακή Νόσος(ΠΑΝ) συνεχίζει να υποδιαγιγνώσκεται και να υποθεραπεύεται. Η συνήθης εικόνα ασθενών με ΠΑΝ που έχουμε  οι καρδιολόγοι  είναι εκείνη του ασθενούς με ιστορικό σοβαρής στεφανιαίας νόσου( πολλαπλών PCI, CABG), αγγειακών εγκεφαλικών και ακρωτηριασμένων άκρων. Στη μελέτη COMPASS από συνολικά 27.395 ασθενείς οι 7.470 είχαν  ΠΑΝ και νόσο καρωτίδων.

Το θεραπευτικό σχήμα (ριβαροξαμπάνη 2.5 δυο φορές την ημέρα συν ασπιρίνη) σχετίσθηκε με χαμηλά ποσοστά ΕΜ, ισχαιμικού ΑΕΕ και Καρδιαγγειακού θανάτου (5.1% vs. 6.9%, HR, 0.72; 95% CI, 0.57-0.90).

Ο αιμορραγικός κίνδυνος στο θεραπευτικό σχήμα του συνδυασμού ήταν αυξημένος (3.1% vs. 1.9%, HR, 1.61; 95% CI, 1.12-2.31). Η μελέτη σηματοδοτεί μια νέα εποχή για αποτελεσματικότερη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου.

Η ενασχόληση των καρδιολόγων συνεπώς με την ΠΑΝ είναι τώρα περισσότερο από ποτέ επιβεβλημένη. Επιπλέον, αποτελεί μια διέξοδο -στο πλαίσιο frontier in Cardiology- για τον πληθωρισμό και τη «προλεταροποίηση» που πορεύεται η ειδικότητα.