O Δρ Α. Δερβίσογλου είναι ένας εκ των συντελεστών συγγραφής των διεθνών οδηγιών για την λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων των χοληφόρων (SAGES-Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons, σελ.21).

Ορισμός
Το χοληφόρο δένδρο αποτελείται από τα ενδοηπατικά χοληφόρα (αγγεία) που λαμβάνουν την παραγόμενη χολή από το ήπαρ (συκώτι), και τη στέλνουν στα εξωηπατικά χοληφόρα (αγγεία και χοληδόχος κύστη) που με τη σειρά τους στέλνουν τη χολή στο δωδεκαδάκτυλο (το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου). Η χολήείναι ένας εκ των σημαντικών παραγόντων που βοηθούν στην πέψη των τροφών (κυρίως των λιπαρών). Μέρος της χολής αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη. Όταν οι ασθενείς λένε πως “έχουν χολή”, αναφέρονται κυρίως σε νόσους της χοληδόχου κύστεως. Αυτές συνήθως προκύπτουν από ύπαρξη λίθων ή λάσπης εντός της χοληδόχου κύστης (ορίζεται ως χολολιθίαση), ύπαρξη πολυπόδων, ή αδράνειας της χοληδόχου κύστης (biliary dyskinesia). Αυτές οι καταστάσεις οδηγούν σε ατελή κένωση της χολής από τη χοληδόχο κύστη, με αποτέλεσμα την εμφάνιση δυσπεψίας και μετεωρισμού (φουσκώματα).

Προβλήματα της νόσου
Η απόφραξη τμήματος των χοληφόρων κυρίως από χολόλιθους προκαλεί έντονο πόνο, πιθανώς ίκτερο (“χρυσή”) και φλεγμονή του αποφραγμένου οργάνου. Αν λοιπόν μιλάμε για ατελή απόφραξη της χοληδόχου κύστης, τότε αναφερόμαστε σε κολικό. Σε περίπτωση απόφραξης της εξόδου της χοληδόχου κύστης, τότε αναπτύσσεται φλεγμονή και ταυτόχρονη λοίμωξη του οργάνου και αναφερόμαστε σε χολοκυστίτιδα. Αν υπάρχει απόφραξη των εξωηπατικών χοληφόρων αγγείων, τότε εμφανίζεται ίκτερος και σε περίπτωση λοίμωξης (προσβολή από μικρόβια), τότε αναφερόμαστε σε χολαγγειίτιδα. Τέλος, αν υπάρχει απόφραξη των εξωηπατικών χοληφόρων αγγείων στην έξοδο τους προς το δωδεκαδάκτυλο, τότε εμφανίζεται έντονος πόνος, ίκτερος και αναπτύσσεται παγκρεατίτιδα. Όλες οι προαναφερθείσες καταστάσεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για την υγεία και μπορεί να αποβούν και μοιραίες για τη ζωή του ασθενούς.

Θεραπεία
Η λαπαροσκοπική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης, αποτελεί τη μοναδική θεραπεία και θα πρέπει να εφαρμόζεται το δυνατόν συντομότερο, ώστε να αποφευχθούν οι σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να δημιουργηθούν, όπως αναφέρθηκαν πιο πάνω.