Η διάτρηση στομάχου (ή διάτρηση του γαστρεντερικού σωλήνα) συμβαίνει όταν δημιουργείται μια τρύπα στο στομάχι, ή στο παχύ, ή στο λεπτό έντερο.
- Λεπτομέρειες
Η κύηση αποτελεί μια φυσιολογική κατάσταση, και είναι εντυπωσιακά καλά ανεκτή σε γυναίκες με ήπιας και μέτριας βαρύτητας καρδιοπάθεια. Υπολογίζεται ότι καρδιακή νόσος υπάρχει στο 1% των εγκύων γυναικών. Η μείωση των ρευματικής αιτιολογίας παθήσεων στις αναπτυγμένες χώρες καθώς και οι επιτυχείς χειρουργικές επεμβάσεις των συγγενών καρδιοπαθειών, έχουν καταστήσει τις τελευταίες την συχνότερη ομάδα καρδιοπαθειών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η μεγαλύτερη ηλικία των εγκύων γυναικών σήμερα και η αυξημένη συχνότητα καπνίσματος καθιστά τη στεφανιαία νόσο, σπάνια, αλλά και υπαρκτή αιτία καρδιοπάθειας στην κύηση. Η μυοκαρδιοπάθεια της λοχείας, η διατατική μυοκαρδιοπάθεια και λιγότερο η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια αποτελούν επίσης καρδιολογικά προβλήματα στην κύηση.
Κατά την διάρκεια της κύησης οι έντονες αιμοδυναμικές μεταβολές που παρατηρούνται αποτελούν επιβαρυντικό παράγοντα, εάν υπάρχει καρδιοπάθεια στην έγκυο. Η επιβάρυνση αυτή μπορεί να οδηγήσει, ανάλογα φυσικά με την βαρύτητα της πάθησης, σε καρδιακή κάμψη και πνευμονικό οίδημα. Ο κίνδυνος απορρύθμισης της καρδιακής λειτουργίας είναι ακόμη μεγαλύτερος κατά τον τοκετό και εξακολουθεί να υφίσταται και στις πρώτες ημέρες της λοχείας.
Ο πρόωρος τοκετός και η γέννηση μικρού σωματικού βάρους νεογνών απαντώνται συχνότερα σε έγκυες με καρδιοπάθεια. Σε ορισμένες καρδιοπάθειες, όπως σε πρωτοπαθή πνευμονική υπέρταση, σύνδρομο Eisenmenger, σοβαρού βαθμού υπέρταση με νεφρική ανεπάρκεια ή σοβαρού βαθμού ισχαιμία του μυοκαρδίου, η επιβάρυνση της καρδιακής λειτουργίας της εγκύου μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, ώστε να απειληθεί και η ζωή της. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να καταστεί αναγκαία ακόμη και η διακοπή της κύησης.
- Λεπτομέρειες
– Η Genzyme, μια εταιρεία του ομίλου Sanofi, ανακοίνωσε τα νέα δεδομένα μαγνητικής απεικόνισης (MRI) από το κλινικό πρόγραμμα ανάπτυξης του (alemtuzumab). Στους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν με alemtuzumab στις δύο κλινικές μελέτες Φάσης III (τόσο ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία προηγουμένως, όσο και ασθενείς με ενεργή νόσο υπό άλλη αγωγή), τα αποτελέσματα μαγνητικής απεικόνισης (MRI) που παρατηρήθηκαν μετά από δύο έτη διατηρήθηκαν και κατά το τρίτο έτος (πρώτο έτος της μελέτης επέκτασης). Τα παραπάνω δεδομένα, παρουσιάστηκαν στο 66ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας (American Academy of Neurology [AAN :
- Σταθερά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στο σύνολο των βασικών μετρήσεων της δραστηριότητας της νόσου (βλάβη προσλαμβάνουσα γαδολίνιο (gd) υπέρπυκνη T2 και υπόπυκνη T1 βλάβη) και τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν μετά τα δύο έτη θεραπείας διατηρήθηκαν κατά το τρίτο έτος.
- Κατά το τρίτο έτος της παρακολούθησης, πάνω από το 70% των ασθενών δεν παρουσίασε στη MRI δραστηριότητα ενδεικτική οξείας φλεγμονής, η οποία ορίζεται ως βλάβη προσλαμβάνουσα γαδολίνιο (gd) ή νέες ή αυξημένες σε μέγεθος υπέρπυκνες T2 βλάβες.
- Ο όγκος των Τ2 βλαβών, που αντιπροσωπεύει τη συνδυαστική επιβάρυνση της μόνιμης εγκεφαλικής βλάβης και του σχηματισμού νέων βλαβών, αυξήθηκε μεταξύ του δευτέρου και τρίτου έτους, αλλά παρέμεινε κάτω από την αρχική τιμή πριν την έναρξη τη θεραπείας.
- Το ποσοστό ατροφίας, όπως μετρήθηκε με βάση το κλάσμα του εγκεφαλικού παρεγχύματος, το οποίο είχε ήδη μειωθεί μετά τα δύο έτη, συνέχισε να εμφανίζει επιβραδυντικούς ρυθμούς και στη διάρκεια του τρίτου έτους παρακολούθησης.
- Περίπου 80% των ασθενών υπό θεραπεία με alemtuzumab δεν έλαβαν τρίτη συνεδρία θεραπείας κατά το πρώτο έτος της μελέτης επέκτασης .
"Το αξιοσημείωτο με αυτά τα δεδομένα είναι ότι τα θετικά αποτελέσματα βάσει μαγνητικής απεικόνισης (MRI) του alemtuzumab διατηρήθηκαν κατά τη μελέτη επέκτασης, παρόλο που οι περισσότεροι ασθενείς δεν έλαβαν πρόσθετη θεραπεία με alemtuzumab. Αυτή η παρατήρηση είναι μοναδική στο σύγχρονο θεραπευτικό πλαίσιο της ΠΣ," δήλωσε ο Douglas Arnold, M.D., NeuroRx Research and Department of Neurology and Neurosurgery Νευρολογικό Ινστιτούτο Μόντρεαλ, Πανεπιστήμιο McGill. "Τα νέα απεικονιστικά αποτελέσματα (MRI) αποτελούν μια σημαντική προσθήκη στα κλινικά δεδομένα από τη μελέτη επέκτασης που κατέδειξε την επίδραση του alemtuzumab σε βασικές μετρήσεις της κλινικής δραστηριότητας της νόσου, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού υποτροπών ανά έτος και της επιδείνωσης της αναπηρίας."
- Λεπτομέρειες
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα ευθύνονται σήμερα για περισσότερους από 17 εκατομμύρια θανάτους σε ολόκληρο τον κόσμο. Όπως προκύπτει, μάλιστα, από τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο αριθμός αυτός, ο οποίος αποτελεί πάνω από το 30% της παγκόσμιας θνησιμότητας, έως το 2025 αναμένεται να ανέλθει στα 25 εκατομμύρια!
Το έμφραγμα του μυοκαρδίου παραμένει η κύρια αιτία θνητότητας, με τους επιστήμονες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να τονίζουν την ανάγκη άμεσης κλήσης για πρώτες βοήθειες και έγκαιρης άφιξης του ασθενούς στο νοσοκομείο, η οποία σήμερα κρίνεται χρονικά προβληματική, καθώς οι εμφραγματίες, ή το περιβάλλον τους, καθυστερούν αδικαιολόγητα να ειδοποιήσουν το Ε.Κ.Α.Β.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες του κόσμου στις οποίες εφαρμόζεται, ή εφαρμόστηκε, η πολιτική «διάσωσης» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.) (Ρωσία, Τουρκία, Εσθονία κτλ), τον τελευταίο καιρό παρατηρείται ανησυχητική αύξηση του ποσοστού εμφραγμάτων, η οποία είναι απότοκη του «φονικού» συνδυασμού ύπαρξης των οργανικών παραγόντων κινδύνου και της ψυχολογικής καταρράκωσης που έχει επιφέρει στον πληθυσμό η έντονη οικονομική δυσπραγία από τα σκληρά μέτρα του Δ.Ν.Τ.
Με αυτά τα δεδομένα, η αλλαγή του τρόπου ζωής όλων μας, με την καταπολέμηση των κυριότερων παραγόντων κινδύνου εμφάνισης εμφράγματος, όπως η υπέρταση, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, οι υψηλές τιμές χοληστερόλης στο αίμα και το άγχος, αποτελεί, σε κάθε περίπτωση, αδήριτη ανάγκη.
- Λεπτομέρειες
Παχυσαρκία είναι κλινική κατάσταση στην οποία η υπερβολική αποθήκευση λίπους μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία του ατόμου. Σύμφωνα με το ΔΜΣ ως παχύσαρκοι χαρακτηρίζονται τα άτομα με ΔΜΣ μεγαλύτερο από 30. Κατά μέσο όρο, οι παχύσαρκοι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη δαπάνη ενέργειας από λεπτότερους, λόγω της ενέργειας που απαιτείται για να διατηρηθεί μια αυξημένη μάζα σώματος.
Ιστορία
Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν την παχυσαρκία ως πάθηση.[43] Ο Ιπποκράτης στα γραπτά του παρατηρεί ότι οι παχύσαρκοι είχαν αυξημένες πιθανότητες θανάτου[Σημ. 1] και ότι η παχυσαρκία είναι αιτία εμφάνισης άλλων ασθενειών.[8] Ο Ινδός χειρουργός Σουσρούτα (6ος π.Χ αιώνας) συχέτισε την παχυσαρκία με το διαβήτη και τις καρδιοπάθειες.[44] Η εμφάνισή της ήταν συχνή ανάμεσα σε κατόχους υψηλών αξιωμάτων στην Ευρώπη το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση[41], όπως και σε αρχαίους πολιτισμούς της Ανατολικής Ασίας.[45]
Ο Άγγλος νεκροθάφτης και πρώην παχύσαρκος Ουίλιαμ Μπάντινγκ κατέγραψε τις εμπειρίες του στο αδυνάτισμα στο πρώτο βιβλίο εμπορικής δίαιτας. Σε αυτό πρότεινε μία δίαιτα βασισμένη σε χαμηλά ποσοστά υδατανθράκων, την οποία του είχε συστήσει ο γιατρός του ως θεραπεία για τη βαρυκοΐα, παρατηρώντας ότι το υπερβολικό λίπος έφραζε τις ευσταχιανές σάλπιγγες.
Η σύγχρονη επιδημία παχυσαρκίας
- Λεπτομέρειες
Πολυάριθμοι δείκτες παχυσαρκίας έχουν προταθεί και βρίσκονται σήμερα σε χρήση στην κλινική πρακτική και την έρευνα. Ωστόσο, η συσχέτιση των δεικτών αυτών με τις μετρήσεις της αγγειακής λειτουργίας δεν έχει πλήρως διαλευκανθεί. Προκειμένου να διερευνήσουμε ποια παράμετρος του λιπώδους ιστού σχετίζεται πιο ισχυρά με την ενδοθηλιακή λειτουργία, αναλύθηκαν τα δεδομένα από τη μελέτη FATE (Firefighters And Their Endothelium).
Εξετάστηκαν οι σχέσεις μεταξύ τριών παραμέτρων της αγγειακής λειτουργίας: αγγειοδιαστολή λόγω αυξημένης ροής (flow-mediated dilation, FMD), πρόκληση αντιδραστικής υπεραιμίας (hyperemic velocity time integral, VTI), και διατμητική τάση υπεραιμίας (hyperemic shear stress, HSS) με πέντε ανθρωπομετρικές παραμέτρους που σχετίζονται με την παχυσαρκία: Δείκτης Μάζας Σώματος (ΜΣ, περίμετρος μέσης (ΠΜ), λόγος μέσης-ισχίων (WHR), λόγος μέσης-ύψους (WHtR) και δείκτης σωματικού λίπους (body adiposity index, BAI). Αρχικά έγιναν μονοπαραγοντικές συσχετίσεις και στη συνέχεια κατασκευάστηκαν μοντέλα προσαρμοσμένα για παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου. Συνολικά ο πληθυσμός της μελέτης απαρτίζονταν από 1.462 άνδρες πυροσβέστες (μέση ηλικία 49±9 έτη) χωρίς καρδιαγγειακή νόσο. Καμιά παράμετρος της παχυσαρκίας δε σχετιζόταν με την αγγειοδιαστολή λόγω αυξημένης ροής. Και οι πέντε παράμετροι της παχυσαρκίας είχαν αρνητική συσχέτιση με την πρόκληση αντιδραστικής υπεραιμίας και τη διατμητική τάση υπεραιμίας (Ρ<0.0001), με στενότερες συσχετίσεις αυτές του WHtR με την πρόκληση αντιδραστικής υπεραιμίας και της WC με την διατμητική τάση υπεραιμίας (και οι δύο Ρ<0.05). Σε μοντέλα που συμπεριλάμβαναν και τις πέντε παραμέτρους της παχυσαρκίας ταυτόχρονα, οι ΔΜΣ, WC, και WHtR ήταν αυτοί που προέβλεπαν καλύτερα τη διατμητική τάση υπεραιμίας (όλες οι τιμές p<0.05), ενώ οι ΔΜΣ και WHR προέβλεπαν καλύτερα την πρόκληση αντιδραστικής υπεραιμίας (Ρ τιμές<0.05). Οι ανθρωπομετρικές παράμετροι του σωματικού λίπους μπορεί να βοηθήσουν να βελτιωθεί η εκτίμηση της αθηρωματικής επιβάρυνσης. Ο ΔΜΣ είχε την πιο σταθερή συσχέτιση με τη δυσλειτουργία του ενδοθηλίου, αλλά παράμετροι της κατανομής της περίσσειας του λίπους μπορεί να δώσουν επιπρόσθετες πληροφορίες.
Πηγή: Obesity (Silver Spring)
- Λεπτομέρειες
Η διάτρηση στομάχου μπορεί οφείλεται σε διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της σκωληκοειδίτιδας και της εκκολπωματίτιδας. Μπορεί επίσης να είναι το αποτέλεσμα τραύματος. Τρύπα μπορεί, επίσης, να δημιουργηθεί στην χοληδόχο κύστη. Αυτό μπορεί να έχει συμπτώματα παρόμοια με εκείνα στην διάτρηση στομάχου.
Μια τρύπα στο γαστρεντερικό σύστημα, ή στην χοληδόχο κύστη, μπορεί να οδηγήσει σε περιτονίτιδα. Η περιτονίτιδα είναι η φλεγμονή της μεμβράνης που αποτελεί την εσωτερική επένδυση της κοιλιακής κοιλότητας.
Η διάτρηση στομάχου εμφανίζεται όταν οποιοδήποτε από τα παρακάτω εισέλθει στην κοιλιακή κοιλότητα:
Περισσότερα: Διάτρηση στομάχου: Συμπτώματα, αίτια, επιπλοκές και θεραπεία
- Λεπτομέρειες
«Αν και η υψηλή δόση βιταμίνης D αυξάνει την απορρόφηση ασβεστίου, η αύξηση αυτή είναι μόλις 1% και δεν μεταφράζεται σε κέρδη για την οστική μάζα στην σπονδυλική στήλη, στο ισχίο ή συνολικά στο σώμα» δήλωσε η Dr. Karen Hansen, associate professor of Medicine, University of Wisconsin School of Medicine & Public Health, Madison.
Επίσης η έρευνα δεν έδειξε να επηρεάζει η βιταμίνη D ούτε την μυϊκή μάζα, δύο τεστ της μυϊκής φυσικής κατάσης ή τον κίνδυνο πτώσης.
Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύονται στο περιοδικό «JAMA Internal Medicine».
Οι ερευνητές λένε ότι σχεδόν οι μισές μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες εκδηλώνουν κάποιου είδους οστικό κάταγμα εξαιτίας χαμηλής οστικής μάζας, χαμηλής μυϊκής μάζας ή/και χαμηλής οστικής πυκνότητας.
Η νέα έρευνα έγινε σε 230 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με ανεπάρκεια βιταμίνης D. Μεταξύ 2010-2013 οι γυναίκες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και λάμβαναν υψηλή ή χαμηλή δόση της βιταμίνης, ή εικονικό φάρμακο.
Περισσότερα: Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης D δεν δυναμώνουν τα οστά.
- Λεπτομέρειες
Καρδιολογική Εταιρεία: Όσα πρέπει να γνωρίζετε για την απειλή του τσιγάρου στην υγεία ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑ IATΡΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι καπνιστές παθαίνουν 4-5 φορές συχνότερα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου σε σχέση με τους μη καπνιστές.
Σε προοπτική δεκαετίας, ο αντίστοιχος κίνδυνος είναι διπλάσιος στους καπνιστές άνω των 50 ετών και πενταπλάσιος στις ηλικίες κάτω των πενήντα.
Οι καπνιστές έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να μη φτάσουν τα 70 χρόνια σε σχέση με τους μη καπνιστές.
Η νικοτίνη προκαλεί εθισμό ίσο με εκείνο της ηρωίνης.
Παράλληλα, βαρύτατες είναι και οι επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος, καθώς η έκθεση στον καπνό του περιβάλλοντος έχει ως αποτέλεσμα ο παθητικός καπνιστής να εισπνέει πάνω από 4.000 χημικές ουσίες, από τις οποίες τουλάχιστον 250 είναι επιβλαβείς και περισσότερες από 50 καρκινογόνες.
Το πρόβλημα είναι εξαιρετικά σημαντικό και στην Ελλάδα, καθώς έχουμε τα «πρωτεία» στην κατανάλωση τσιγάρων, ενώ η συχνότητά του εξακολουθεί να αυξάνεται, σε αντίθεση με τις άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες βαίνει συνεχώς μειούμενη (μείωση σχεδόν κατά 50% τα τελευταία χρόνια).
Στην πατρίδα μας το 51.2% των ανδρών, το 25.7% των γυναικών και το 38.2% του γενικού πληθυσμού είναι καπνιστές και, μάλιστα, στις πιο παραγωγικές ηλικίες (25- 44 ετών) το ποσοστό τους φθάνει το 64.2% στους άντρες, το 37.0% στις γυναίκες και το 50.7% στο γενικό πληθυσμό.
Αυτά τόνισαν, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος (31 Μαΐου), ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Ε.Κ.Ε., Συντονιστής Διευθυντής του Καρδιολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο» κ. Στέφανος Φούσας, ο Γ. Γραμματέας του Δ.Σ., Καρδιολόγος, Διευθυντής του Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου του Καρδιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αθηνών «Αλεξάνδρα» κ. Ιωάννης Κανακάκης, ο Σύμβουλος του Δ.Σ., Καρδιολόγος κ. Ευάγγελος Μάτσακας και ο Σύμβουλος του Δ.Σ., Καρδιολόγος, Διευθυντής Ε.Σ.Υ. του Καρδιολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο» κ. Στυλιανός Χαντανής.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε και με την ευγενική υποστήριξη της Bayer Hellas.
Περισσότερα: Καρδιολογική Εταιρεία: Όσα πρέπει να γνωρίζετε για την απειλή του τσιγάρου στην υγεία
- Λεπτομέρειες
Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο να αναγεννήσουν γερασμένα κύτταρα και να τα κάνουν όχι μόνο να δείχνουν νεότερα αλλά και να συμπεριφέρονται ως νέα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο BMC Cell Biology.
Η εξέλιξη αυτή έχει την δυνατότητα να οδηγήσει σε νέα θεραπείες που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να μεγαλώνουν καλύτερα, χωρίς να βιώνουν κάποιες από τις εκφυλιστικές επιπτώσεις της φυσιολογικής διαδικασίας της γήρανσης.
Επιστημονική ομάδα με επικεφαλής την Δρ Λορνα Χαρρις, καθηγήτρια Μοριακής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, ανακάλυψε έναν νέο τρόπο να αναγεννά ανενεργά γερασμένα κύτταρα. Εντός λίγων ωρών από τη θεραπεία, τα η ηλικιωμένα κύτταρα άρχισαν να διαχωρίζονται και να έχουν μακρύτερα τελομερή, τα προστατευτικά κάλυπτρα των χρωμοσωμάτων που κονταίνουν με την ηλικία.
Η μελέτη είναι συνέχεια προηγούμενης εργασίας της ίδιας ερευνητικής ομάδας που είχε διαπιστώσει ότι μια ομάδα γονιδίων που ονομάζονται παράγοντες συγκόλλησης προοδευτικά απενεργοποιούνται καθώς μεγαλώνουμε.
Κατά τη φυσιολογική διαδικασία της γήρανσης, οι ιστοί συσσωρεύουν γερασμένα κύτταρα που είναι μεν ζωντανά αλλά δεν μπορούν να αναπτυχθούν ή να λειτουργήσουν φυσιολογικά. Αυτά τα ηλικιωμένα κύτταρα χάνουν την ικανότητα να ρυθμίζουν τα γονίδια. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι ιστοί και τα όργανά μας γίνονται επιρρεπή στις ασθένειες καθώς μεγαλώνουμε.
Περισσότερα: Ηλικιωμένα κύτταρα «ξανανιώνουν» και ακυρώνουν τα γηρατειά
- Λεπτομέρειες
Η παραδοσιακή μέθοδος αποκατάστασης καρδιοπαθών μέσω άσκησης, είναι η συμμετοχή τους σε αερόβιες κυρίως δραστηριότητες, οι οποίες ενεργοποιούν τις μεγάλες μυϊκές ομάδες του σώματος. Τέτοιες δραστηριότητες, είναι
- το περπάτημα,
- το κολύμπι και
- το στατικό ποδήλατο.
Τα αποτελέσματα από αυτό το είδος αερόβιας άσκησης περιλαμβάνουν:
- αύξηση στην μέγιστη πρόσληψη του οξυγόνου (VO2max),
- μείωση στη ζήτηση οξυγόνου από το μυοκάρδιο και
- αύξηση στην ανοχή στην άσκηση.
Είναι αποδεδειγμένη η θετική και ουσιαστική επίδραση της αερόβιας άσκησης ως προς την βελτίωση ή και επαναφορά των φυσιολογικών επιπέδων τριγλυκεριδίων στους υπεργλυκεριδικούς ασθενείς. Ωστόσο, οι περισσότερες δραστηριότητες της καθημερινότητας εμπεριέχουν κινήσεις που απαιτούν αυξημένα επίπεδα μυϊκής δύναμης, προκειμένου να επιτευχθούν δραστηριότητες που εμπεριέχουν άρσεις φορτίων, μεταφορά φορτίων και ανάβαση σκαλιών (Mc Kelvie & Mc Cartney 1990).
Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι οι καρδιοπαθείς υστερούν σημαντικά ως προς την μυϊκή δύναμη (Mc Cartney et al. 1989, Oldridge et al. 1989). Ο πιο διαδεδομένος και συνήθης τρόπος βελτίωσης της μυϊκής δύναμης υγιών ατόμων, είναι μέσω της προπόνησης με βάρη και αντιστάσεις. Μέχρι πρόσφατα αυτού του είδους η άσκηση σε καρδιοπαθείς είχε αποφευχθεί λόγω των αιμοδυναμικών ανταποκρίσεων που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της ισομετρικής (στατικής) άσκησης με βάρη. Ωστόσο, σύγχρονες έρευνες έχουν αποδείξει πως τα βάρη δεν αποτελούν μια απλή ισομετρική άσκηση αλλά και μια διαφορετική αιμοδυναμική ανταπόκριση σε καρδιοπαθείς. Για την υποστήριξη του παραπάνω, έχουν σχεδιασθεί έρευνες που αφορούν στα βάρη σε επιλεγμένες ομάδες καρδιοπαθών. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών σ' αυτή την ομάδα έχουν αποδείξει ότι η δραστηριότητα είναι όχι μόνο ασφαλής αλλά και ωφέλιμη σε περιόδους βελτίωσης της λειτουργικής ικανότητας των ασθενών. Η προπόνηση με βάρη μπορεί επίσης να επηρεάσει τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου (Mc Kelvie & Mc Cartney 1990).
Πηγές: Βιβλιογραφία Mc Kelvie R.S. and Mc Cartney N (1990). Weightlifting training in cardiac patients, Sports Medicine, 10 (6,) 355-364. Mc Cartney N., Oldridge N.B., Hicks A., Jones N.L. (1989a). Maximal isokinetic cycle ergometry in patients with coronary artery disease. Medicine and Science in Sports and Exercise, 21, 313-318. Oldridge N.B., Mc Cartney N., Hicks A., Jones N.L. (1989). Improvement in maximal isokinetic cycle ergometry with cardiac rehabilitation. Medicine and Science in Sports and Exercise, 21, 308-312.
- Λεπτομέρειες
Διαφορά έστω και μισής μονάδας ίσως κρύβει περιφερική αρτηριακή νόσο!
Στο ευρύ κοινό παραμένει άγνωστο, αλλά η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, η Διεθνής Εταιρία για την Υπέρταση όπως και η Ευρωπαϊκή Εταιρία Υπέρτασης έχουν υιοθετήσει τη σύσταση -την οποία οφείλουν να γνωρίζουν ιατροί και νοσηλευτές- για υποχρεωτική μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και στα δύο χέρια των υπερτασικών. Και αυτό γιατί, όπως αποδεικνύει και πρόσφατη μελέτη του πανεπιστημίου Exeter, μία διαφορά της τάξης της μισής μονάδας (5 mm/Hg) στη λεγόμενη «μεγάλη», αρτηριακή συστολική πίεση, μεταξύ των δύο χεριών μπορεί να υποκρύπτει την ύπαρξη περιφερικής αρτηριακής νόσου, την οποία ενδεχομένως ο ασθενής δεν έχει καν αντιληφθεί.
Στους γιατρούς ήταν ήδη γνωστό ότι η απόκλιση αυτή υποκρύπτει αυξημένο κίνδυνο για στένωση ή σκλήρυνση των αρτηριών και για μείωση της ροής αίματος στα πόδια και στις κνήμες αλλά και στον εγκέφαλο. Η περιφερική αγγειακή νόσος που εκδηλώνεται συχνότερα σε διαβητικούς και σε καπνιστές προκαλεί στένωση αρτηριών δημιουργώντας κίνδυνους απόφραξης, με ισχαιμία, ζωτικών οργάνων και κίνδυνο θανάτου ή σοβαρών μόνιμων αναπηριών.
Οι Βρετανοί ερευνητές του Exeter, που μελέτησαν δείγμα 3.000 υγιών μεν αλλά υπερτασικών ατόμων ηλικίας 50 έως 70 ετών, διαπίστωσαν ότι η ελάχιστη αυτή διαφορά στην πίεση μεταξύ δεξιού και αριστερού χεριού μαρτυρεί ότι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να υποστούν σοβαρό -μοιραίο ίσως- καρδιακό επεισόδιο σε ορίζοντα οκταετίας. Παρότι το δείγμα των υπερτασικών δεν περιλάμβανε άτομα με συμπτώματα καρδιακής νόσου, οι μετρήσεις θεωρούνται ανησυχητικές καθώς στο 60% των συμμετεχόντων στη μέτρηση διαπιστώθηκε απόκλιση μετρήσεων πίεσης μεταξύ αριστερού και δεξιού χεριού.
Από παλαιότερες μελέτες έχει επισημανθεί ότι όσο η απόκλιση της μέτρησης μεταξύ αριστερού και δεξιού χεριού μεγαλώνει -χωρίς να έχει σημασία σε ποιο χέρι μετράται υψηλότερη αρτηριακή πίεση ούτε εάν η μέτρηση γίνεται διαδοχικά ή ταυτόχρονα- τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος, καθώς αποκαλύπτεται ότι υπάρχει σοβαρή βλάβη σε κεντρική αρτηρία στο ένα ήμισυ του σώματος. Για παράδειγμα εάν η διαφορά υπερβαίνει τα 15 mm/ Hg ο κίνδυνος θανάτου λόγω καρδιαγγειακής νόσου (εγκεφαλικά επεισόδια, έμφραγμα, καρδιοπάθειες) αυξάνεται κατά 70%.
- Λεπτομέρειες
Η άσκηση συνήθως μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, καθώς η ινσουλίνη είναι πιο αποτελεσματική κατά τη διάρκεια της άσκησης. Ωστόσο, σε ανθρώπους που πάσχουν από διαβήτη, η πολύ μεγάλη μείωση του σακχάρου μπορεί να είναι επικίνδυνη.
Ακολουθούν συμβουλές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν για να διατηρούν οι διαβητικοί υγιή επίπεδα σακχάρου όταν ασκούνται:
- Ελέγξτε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, πριν και μετά την άσκηση -και κατά τη διάρκειά της αν είναι εφικτό- και καταγράψτε τα αποτελέσματα.
- Αν πρόκειται να ασκηθείτε έντονα σιγουρευτείτε ότι πρώτα έχετε καταναλώσει ένα γεύμα.
- Μιλήστε στο γιατρό σας σχετικά με την πιθανή προσαρμογή της δόσης ινσουλίνης για την άσκηση.
- Κρατάτε στα χέρια σας σνακς -ειδικά ορισμένα με ζάχαρη- όταν ασκείστε.
- Μην κάνετε ένεση ινσουλίνης σε σημείο του σώματος που θα χρησιμοποιηθεί έντονα στην άσκηση, καθώς θα απορροφηθεί γρηγορότερα. Για παράδειγμα, αν πρόκειται να τρέξετε, κάνετε την ένεση στην κοιλιά, αντί στο πόδι.
- Λεπτομέρειες
Πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε για την ασφάλεια του εμφιαλωμένου νερού που πίνουμε; Σύμφωνα με τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) το 98% των δειγμάτων που ελέγχει είναι απόλυτα ασφαλή. « Από τα αποτελέσματα των ελέγχων που έχουν διενεργηθεί , προκύπτει ότι τα εμφιαλωμένα νερά που διακινούνται στην ελληνική αγορά παρουσιάζουν πολύ υψηλό ποσοστό συμμόρφωσης με τη νομοθεσία» επισημαίνει ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ Ιωάννης Τσιάλτας.
Σε ότι αφορά τους ελέγχους που διενεργήθηκαν το 2012 σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ μόνο δύο δείγματα βρεθήκαν μη κανονικά. «Από το σύνολο των 105 δειγμάτων που ελέγχθηκαν για περίπου 2.100 εργαστηριακές αναλύσεις που διενεργήθηκαν μόνο 2 δείγματα βρέθηκαν μη κανονικά – μη ασφαλή, ως προς το μικροβιακό φορτίο.
Επίσης, κανένα από τα 30 δείγματα που ελέγχθηκαν για εξασθενές χρώμιο δεν υπερέβαινε το όριο της νομοθεσίας των 50μg/L που αφορά στο συνολικό χρώμιο» αναφέρετε στην ιστοσελίδα του φορέα. Σε ότι αφορά τους ελέγχους του 2013 σύμφωνα πάντα με τον ΕΦΕΤ ολα τα δείγματα βρέθηκαν συμμορφούμενα με τη νομοθεσία τόσο προς τους μικροβιολογικούς ελέγχους όσο και ως προς τα βρωμικά ιόντα. Επίσης τα δείγματα που ελέγχθηκαν για εξασθενές χρώμιο και ολικό χρώμιο βρέθηκαν επίσης συμμορφούμενα με τη νομοθεσία.
Περισσότερα: Εμφιαλωμένα νερά –Τι πρέπει να προσέχει ο καταναλωτής για την υγεία του