Η διαδερμική εμφύτευση αορτικής βαλβίδας μέσω καθετήρα (percutaneous transcatheter aortic valve implantation, TAVI), αποτελεί μία νεότερη τεχνική για την αντιμετώπιση της στένωσης αορτικής βαλβίδας (aortic stenosis, AS). Με την μέθοδο αυτή, μία βιοπροσθετική βαλβίδα (από βόειο περικάρδιο) συνδεδεμένη σε ένα stent μπορεί να τοποθετηθεί στη θέση της αορτικής βαλβίδας μέσω ενός καθετήρα, ο οποίος εισάγεται είτε από τη μηριαία αρτηρία, είτε από την κορυφή της αριστερής κοιλίας. Η τεχνική είναι διαθέσιμη στην Ευρώπη και εξετάζεται από το FDA για έγκριση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η μελέτη Partner Trial Cohort B έδειξε μία μείωση κατά 20% της θνησιμότητας με την TAVI, σε σύγκριση με τη βέλτιστη φαρμακευτική αγωγή, σε ασθενείς με ανεγχείρητη βαριά AS. Ωστόσο, σε ασθενείς που παραμένουν υποψήφιοι για χειρουργική αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας (surgical aortic valve replacement. AVR), δεν είναι γνωστό κατά πόσον η TAVI αποτελεί λογική εναλλακτική. Η μελέτη Partner Trial Cohort A, που παρουσιάζεται εδώ από τους Smith και συνεργάτες, είναι μία τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική κλινική δοκιμή, που συνέκρινε την TAVI έναντι της AVR, σε ασθενείς μεγάλου κινδύνου με βαριά, συμπτωματική AS. Η μελέτη ήταν σχεδιασμένη, ώστε να μπορεί να επιδείξει μη-κατωτερότητα (noninferiority) της TAVI σε σύγκριση με την AVR και το κύριο τελικό σημείο ήταν η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες σε 1 έτος.
Η κολπική μαρμαρυγή είναι καρδιακή αρρυθμία. Χαρακτηρίζεται από ακανόνιστο και κάποτε πολύ γρήγορο καρδιακό ρυθμό.
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να υπάρχει συνεχώς ή να υποχωρεί και να επανεμφανίζεται. Πρόκειται για τη συχνότερη μορφή καρδιακής αρρυθμίας.
Είναι πολύ συχνότερη σε ηλικιωμένους παρά σε νέους ανθρώπους.Επίσης είναι συχνότερη σε ασθενείς με καρδιακές παθήσεις. Η αιτία της νόσου βρίσκεται σε αλλοιώσεις του ηλεκτρικού συστήματος της καρδίας.
Στην κολπική μαρμαρυγή οι δύο κόλποι της καρδίας συστέλλονται πολύ γρήγορα και ακανόνιστα όσον αφορά στο ρυθμό. Το αποτέλεσμα είναι ότι το αίμα παραμένει στους κόλπους και δεν αποστέλλεται πλήρως στις δύο κατώτερες κοιλότητες της καρδίας που είναι η αριστερή και η δεξιά κοιλία.
Πότε επιτέλους και οι εν Ελλάδι νομοθετούντες θα νομοθετήσουν με ουσιαστικά μέτρα για την προστασία των μη καπνιστών από τους καπνιστές; Σε όλες τις χώρες του δυτικού πολιτισμού έχουν ληφθεί αυστηρά μέτρα για άκαπνο αέρα στα ταξί και στα άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους χώρους εργασίας, στα δημόσια και ιδιωτικά γραφεία, εστιατόρια, μπαρ, ξενοδοχεία, εργοτάξια, σχολεία, πανεπιστήμια, κλινικές και βέβαια στα νοσοκομεία και στα κυλικεία τους.
Τα στοιχεία επιδημιολογικών ερευνών που συγκέντρωσε η Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins δείχνουν την άμεση συσχέτιση καρκίνου του πνεύμονος και παθητικού καπνίσματος («Chest», Μάιος 2004; 125: 805-835). Οι παράγωγες ουσίες του καπνίσματος (ΗΟΕΤ Val και κοτινίνη) συνδέονται εξάλλου άμεσα με τα πρώτα στάδια της καρκινογένεσης απανταχού του σώματος, όχι μόνο με τον καρκίνο των βρόγχων («Archives of Environmental Health», 2002; 57: 416-421).
Παιδιά που αναπτύσσονται σε περιβάλλον όπου υπάρχει καπνός τσιγάρου, πίπας ή πούρου έχουν επηρεασμένες αναπνευστικές λειτουργίες, με μεγάλη πιθανότητα οι βλάβες αυτές να συνεχισθούν και στην ενήλικο ζωή («American Journal of Respiratory & Critical Care Medicine», 2005; 171:78-82). Η νοσηλεία των παιδιών των καπνιστών κοστίζει πολύ - ιδιαίτερα πολύ στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) νηπίων. Δαπανηρή είναι και η νοσηλεία των παιδιών των καπνιστών αλλά και των ενηλίκων που δεν καπνίζουν αλλά εργάζονται σε περιβάλλον που έχει καπνό.
Στη Νότια Φινλανδία μελετήθηκαν νεοδιαγνωσθέντες ενήλικοι με βρογχικό άσθμα ηλικίας 21-63 ετών. Η μόνη αιτία που βρέθηκε ήταν καπνός τσιγάρου, πούρου ή πίπας στο σπίτι ή στον χώρο εργασίας. («American Journal of Public Health», 2003; 93: 2055-2060). Καπνός στο πατρικό σπίτι αρχικά, καπνός και στη δουλειά.
Τσιγάρο και καρδιά: Λίγα λεπτά αρκούν για τη ζημιά
Ξέρετε βέβαια για την υπέρταση, την κακή χοληστερίνη (LDL), που δημιουργεί τις στενώσεις στις αρτηρίες της καρδιάς, το σάκχαρο, τη γλυκοζιωμένη αιμοσφαιρίνη, το ουρικό οξύ, τα τριγλυκερίδια και τους λοιπούς παράγοντες που προδιαθέτουν σε στεφανιαία καρδιοπάθεια, εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρική ανεπάρκεια και αρτηριοπάθεια των κάτω άκρων. Ολους αυτούς τους προδιαθεσικούς παράγοντες τους μετράμε εύκολα.
Η αορτική στένωση αποτελεί στις μέρες μας τη συχνότερη βαλβιδοπάθεια, αποτελώντας το 40% στο σύνολο των βαλβιδοπαθειών.
Η κυριότερη αιτία στένωσης της αορτικής βαλβίδας είναι η ασβεστοποιός της εκφύλιση, που εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα της εναπόθεσης με την πάροδο του χρόνου αλάτων ασβεστίου στις πτυχές της, με αποτέλεσμα αυτές να παχύνονται και να χάνουν την ευκαμψία τους.
Πρόκειται δηλαδή για ένα εκφυλιστικό νόσημα και αποτελεί την τρίτη συχνότερη καρδιαγγειακή νόσος, μετά την αρτηριακή υπέρταση και τη στεφανιαία νόσο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι πιθανό στην εμφάνισή της να συμβάλουν ουσιαστικά οι ίδιοι παράγοντες με αυτούς που προκαλούν την αθηροσκλήρωση των αγγείων.
Σε νεότερες ηλικίες, η στένωση της αορτικής βαλβίδας αποδίδεται τις περισσότερες φορές σε δίπτυχη κατασκευή αυτής εκ γενετής, η οποία ευνοεί την ασβεστοποιό της στένωση.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η στένωση αορτικής βαλβίδας:
Εκτίμηση ασθενών με θωρακικό πόνο ή με άλλα ευρήματα ενδεικτικά αλλά όχι διαγνωστικά στεφανιαίας νόσου.
Εκτίμηση της πρόγνωσης και της βαρύτητας της νόσου.
Γνωστή στεφανιαία νόσος με αλλαγή των συμπτωμάτων (crescendo).
Χαμηλού κινδύνου ασταθής στηθάγχη μετά από 8 – 12 ώρες από την παρέλευση του πόνου.
Ενδιάμεσου κινδύνου ασταθής στηθάγχη μετά από 2 – 3 ημέρες από την παρέλευση του πόνου και χωρίς σημεία ενεργού ισχαιμίας.
Μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (Εκτίμηση πρόγνωσης, αξιολόγηση φαρμακευτικής αγωγής, καθοδήγηση για έναρξη δραστηριοτήτων).
Εκτίμηση των αποτελεσμάτων της φαρμακευτικής αγωγής και των μεθόδων επαναιμάτωσης.
Έλεγχος πληθυσμών για λανθάνουσα στεφανιαία νόσο.
Ασυμπτωματικοί διαβητικοί ασθενείς που πρόκειται να ξεκινήσουν εντατικό πρόγραμμα άσκησης και είναι > 35 ετών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 για > 10 χρόνια ή τύπου 1 για > 15 χρόνια ή υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου, μικροαγγειακές ή/και μακροαγγειακές επιπλοκές.
Ασυμπτωματικοί άνδρες > 45 ετών και γυναίκες > 55 ετών που πρόκειται να ξεκινήσουν εντατικό πρόγραμμα άσκησης ή είναι υψηλού κινδύνου λόγω άλλων παθήσεων (περιφερική αρτηριοπάθεια, ΧΝΑ ή παρουσία πολλαπλών παραγόντων κινδύνου για στεφανιαία νόσο) ή για λόγους δημόσιας ασφάλειας.
Πρώιμη διάγνωση ασταθούς υπέρτασης.
Εκτίμηση ασθενών με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.
Αξιολόγηση αρρυθμιών.
Εκτίμηση λειτουργικής ικανότητας ασθενούς.
Εκτίμηση ασθενών με συγγενείς καρδιοπάθειες και βαλβιδοπάθειες.
H Περιφερική Αρτηριακή Νόσος(ΠΑΝ) συνεχίζει να υποδιαγιγνώσκεται και να υποθεραπεύεται. Η συνήθης εικόνα ασθενών με ΠΑΝ που έχουμε οι καρδιολόγοι είναι εκείνη του ασθενούς με ιστορικό σοβαρής στεφανιαίας νόσου( πολλαπλών PCI, CABG), αγγειακών εγκεφαλικών και ακρωτηριασμένων άκρων. Στη μελέτη COMPASS από συνολικά 27.395 ασθενείς οι 7.470 είχαν ΠΑΝ και νόσο καρωτίδων.
Το θεραπευτικό σχήμα (ριβαροξαμπάνη 2.5 δυο φορές την ημέρα συν ασπιρίνη) σχετίσθηκε με χαμηλά ποσοστά ΕΜ, ισχαιμικού ΑΕΕ και Καρδιαγγειακού θανάτου (5.1% vs. 6.9%, HR, 0.72; 95% CI, 0.57-0.90).
Ο αιμορραγικός κίνδυνος στο θεραπευτικό σχήμα του συνδυασμού ήταν αυξημένος (3.1% vs. 1.9%, HR, 1.61; 95% CI, 1.12-2.31). Η μελέτη σηματοδοτεί μια νέα εποχή για αποτελεσματικότερη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου.
Τα κύρια σημεία(key points) που ανασκοπουνται σα υτή την ανασκόπιση είναι:
Τεχνικοί προβληματισμοί και πηγές λάθους στη μέτρηση της μέγιστης ταχύτητας, της μέσης κλίσης πίεσης(gradient) και της επιφάνειας της αορτικής βαλβίδας από την εξίσωση συνεχείας.
Εκτίμηση της κατάστασης ροής , υπολογίζοντας τον όγκο παλμού(stroke volume) για να διαχωρίσουμε τους ασθενείς με χαμηλές κλίσεις πίεσης και μικρά υπολογιζόμενα αορτικά στόμια
Xρήση του stress-echo σε ασθενείς με χαμηλό EF
Eφαρμογή της καινούριας ταξινόμησης και αλγορίθμου για την υπερηχοκαρδιογραφική ταξινόμηση της σοβαρής αορτικής στένωσης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Η βαλβιδική αορτική στένωση(AS) είναι μία εξελικτική νόσος, κοινή ανάμεσα σε γηράσκοντα πληθυσμό και οφείλεται σε διάφορους παράγοντες γενετικούς, ανατομικούς και κλινικούς. Η ηλικία, η σοβαρότητα της στένωσης και ο βαθμός της ασβέστωσης συνδέονται με την εξέλιξη της νόσου. Η ΑS σχετίζεται με αξιοσημείωτη θνησιμότητα και θνητότητα και η επίπτωση της έχει αυξηθεί, καθώς αυξάνεται ο μέσος όρος ζωής. Με αυξανόμενες επιλογές θεραπευτικού χειρισμού, συμπεριλαμβανομένης και της διακαθετηριακής προσέγγισης(TAVI), η ακριβής εκτίμηση της σοβαρότητας της στένωσης είναι σημαντική για τις θεραπευτικές αποφάσεις. Αυτή η ανασκόπηση βασιζόμενη στις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες της ευρωπαικής καρδιολογικής απεικόνισης και της αμερικανικής κοινότητας υπερηχοκαρδιογραφίας πάνω στην εκτίμηση της AS, θα συζητήσει τα σημεία κλειδιά πάνω στα τεχνικά λάθη της μέτρησης της μέγιστης ταχύτητας, της μέσης κλίσης πίεσης κατά μήκος της AV και του αορτικού στομίου υπολογιζόμενο από την εξίσωση συνεχείας
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) φαίνεται να ενοχοποιείται για το 79% των περιπτώσεων εμφάνισης καρκίνου του πρωκτού, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.
Ο καρκίνος του πρωκτού είναι διαφορετικός και λιγότερο κοινός από τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Είναι σπάνιος, αλλά δυστυχώς ο αριθμός των νέων περιπτώσεων αυξάνεται τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, το 2017 στις ΗΠΑ σημειώθηκαν περίπου 8.200 νέες περιπτώσεις, εκ των οποίων οι 5.250 σε γυναίκες και οι 2.950 σε άνδρες.
Από τους ασθενείς αυτούς, περίπου 1.100 άτομα αναμένεται να πεθάνουν μέχρι το 2022, κατά αναλογία 650 γυναίκες και 450 άνδρες.
Συντονιστής Διευθυντής. Α’Π & Διαβητολογικού Κέντρου ΓΝΠ «Τζάνειο» – Πρόεδρος Ελληνικό Κολλέγιο Μεταβολικών Νοσημάτων (ΕΚΟΜΕΝ)
Όλες οι μεγάλες επιστημονικές εταιρείες και όλοι οι επιστημονικοί οργανισμοί που εστιάζουν στα θέματα του διαβήτη και των καρδιοπαθειών επισημαίνουν την αναμφισβήτητα ισχυρή και στενή σχέση μεταξύ διαβήτη και στεφανιαίας νόσου και προτρέπουν στην πρόληψη και παρέμβαση για την αποτροπή της εξέλιξης του διαβήτη σε στεφανιαία νόσο. Στο κείμενο που ακολουθεί αναλύονται πτυχές αυτής της ιδιαίτερης σχέσης και περιγράφονται οι αναγκαίες προληπτικές παρεμβάσεις.
1] Επιδημιολογικά και κλινικά δεδομένα
Οι καρδιαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη είναι το κύριο αίτιο νοσηλείας και το κύριο αίτιο θανάτου των ατόμων με διαβήτη. Η στεφαινιαία νόσος ιδιαίτερα είναι υπεύθυνη για το 60% των θανάτων των διαβητικών ασθενών και είναι η πιο συχνή αιτία νοσηλείας των ατόμων με διαβήτη (νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια).
Μεγάλες πληθυσμιακές μελέτες δείχνουν ότι οι διαβητικοί άνδρες παρουσίαζουν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου συγκριτικά με τους μη διαβητικούς άνδρες ενώ οι διαβητικές γυναίκες εμφανίζουν πενταπλάσιο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με τις μη διαβητικές.
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία χρόνια μεταβολική νόσος, η οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις του παγκόσμιου οργανισμού υγείας και του IDF αναμένεται την προσεχή 25ετία να αυξηθεί κατά 75% όσον αφορά τον παγκόσμιο επιπολασμό της. Παρά δε τις εντατικές επιστημονικές και ερευνητικές προσπάθειες ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ παραμένει μια χρόνια προοδευτικά εξελισσόμενη μεταβολική πάθηση που οδηγεί σε κλινικά σημαντική νοσηρότητα και μειωμένη επιβίωση. Η αύξηση της νοσηρότητας και του κινδύνου θνητότητας είναι άμεσα συνδεδεμένες με την πτωχή γλυκαιμική ρύθμιση, η οποία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο μικρο- και μακρο-αγγειοπαθητικών επιπλοκών.
Παρά δε την ενδεχόμενη εντατικοποιημένη αγωγή, οι ερευνητές της UKPDS έδειξαν ότι η γλυκαιμική ρύθμιση χειροτερεύει με τον χρόνο, με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να προκύπτουν ανάγκες πολλαπλών συνδυαστικών αγωγών. Εντούτοις παρά τις πρόσφατες θεραπευτικές αγωγές, περισσότεροι από 60% στις ΗΠΑ και περισσότεροι από 52% στην Ευρωπαϊκή ένωση έχουν πτωχή γλυκαιμική ρύθμιση (A1C>7%). Προβάλλει ως εκ τούτου καθαρή η ανάγκη των θεραπειών που θα στοχεύουν στην καλύτερη αντιμετώπιση του ΣΔ ΙΙ και στην μείωση του αυξημένου ιατρικού, κοινωνικού και οικονομικού μεγέθους της νόσου.
Results of previous studies have shown associations between PET imaging of amyloid plaques and amyloid-β pathology measured at autopsy. However, these studies were small and not designed to prospectively measure sensitivity or specificity of amyloid PET imaging against a reference standard. We therefore prospectively compared the sensitivity and specificity of amyloid PET imaging with neuropathology at autopsy.
Οι στατίνες μειώνουν τη επίπτωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Μερικές μη τυχαιοποιημένες μελέτες παρατήρησης έχουν υποδείξει ότι τα χαμηλά επίπεδα χοληστερόλης και/ή οι στατίνες μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου ή άλλων μη καρδιαγγειακών νοσημάτων. Προκειμένου να προσδιορίσουν τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις των στατινών στον καρκίνο ή στους θανάτους, οι συγγραφείς από τη Heart Protection Study ανασκόπησαν τις εκβάσεις των συμμετεχόντων στη μελέτη τους, εντός μίας παρατεταμένης περιόδου παρακολούθησης μετά τα αρχικά 5 έτη, οπότε η κλινική δοκιμή ολοκληρώθηκε.
Μπορεί να θυμάστε ότι η Heart Protection Study (HPS) ήταν μία κλινική δοκιμή 10.536 ασθενών με μεγάλο κίνδυνο αγγειακών συμβαμάτων, που τυχαιοποιήθηκαν σε σιμβαστατίνη 5 mg ημερησίως ή εικονικό φάρμακο (placebo). Η μελέτη διήρκεσε 5 έτη και έδειξε μία μείωση της LDL χοληστερόλης κατά 1 mmol/L (39 mg/dL), γεγονός που συνδεόταν με μείωση κατά 23% των μειζόνων αγγειακών συμβαμάτων. Η παρούσα δημοσίευση επεκτείνει την περίοδο παρακολούθησης σε 11 έτη. Εντός της αρχικής περιόδου της μελέτης (5 έτη), 85% των ασθενών που είχαν τυχαιοποιηθεί σε σιμβαστατίνη και 17% εκείνων του placebo έπαιρναν στατίνες. Εντός της παρατεταμένης περιόδου παρακολούθησης, περίπου 74% των ασθενών κάθε μίας ομάδας έπαιρναν στατίνες. Αντίστοιχα, η LDL χοληστερόλη ήταν χαμηλότερη στην ομάδα της σιμβαστατίνης μετά την αρχική περίοδο των 5 ετών, αλλά ήταν η ίδια μεταξύ των ομάδων μετά την παρατεταμένη περίοδο παρακολούθησης. Επομένως, η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση αντιπροσωπεύει μία περίοδο 5 ετών τυχαιοποιημένης θεραπείας (σιμβαστατίνη έναντι placebo), ακολουθούμενη από 6 έτη υψηλών ποσοστών θεραπείας με στατίνη και στις δύο ομάδες. Η παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε ειδικά στον καρκίνο και στη θνησιμότητα και έτσι οι συγγραφείς όχι μόνο παρακολουθούσαν τους ασθενείς, αλλά διασταύρωσαν επίσης τα δεδομένα με το εθνικό αρχείο καταγραφής νεοπλασιών και το εθνικό ληξιαρχείο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι νεότερες, περισσότερο ευαίσθητες δοκιμασίες τροπονίνης έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν νωρίτερα το οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, αλλά μερικές ανιχνεύουν τροπονίνη σε 50% των φυσιολογικών πληθυσμών, πράγμα που τις καθιστά κλινικά άχρηστες. Η μελέτη αυτή αξιολόγησε την κινητική της τροπονίνης για τον διαχωρισμό των ασθενών με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου από εκείνους με χρονίως αυξημένα επίπεδα τροπονίνης.
Εντάχθηκαν 1.818 διαδοχικοί ασθενείς με υποψία εμφράγματος μυοκαρδίου και μετρήσεις τροπονίνης υψηλής ευαισθησίας (high sensitivity troponin I, hsTnI) και συμβατικής τροπονίνης I (conventional troponin I, cTnI) κατά την εισαγωγή και 3 και 6 ώρες μετά. Οι ασθενείς παρακολουθούνταν για 30 ημέρες και η τελική διάγνωση γινόταν τυφλά από καρδιολόγους, με βάση τις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες. Κρίσιμη για τη διάγνωση ήταν μία τουλάχιστον 20% αύξηση και πτώση στη συμβατική δοκιμασία τροπονίνης (Ι ή Τ).
Τα φρούτα και τα λαχανικά με τη μεγαλύτερη μόλυνσηΗ μόλυνση των φρέσκων φρούτων με επικίνδυνα φυτοφάρμακα αυξήθηκε κατακόρυφα στην Ευρώπη την περασμένη δεκαετία, σύμφωνα με μια...
Deprecated: Creation of dynamic property Joomla\Registry\Registry::$id is deprecated in /home/iatgr/public_html/libraries/vendor/joomla/registry/src/Registry.php on line 937
Deprecated: htmlspecialchars(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/iatgr/public_html/modules/mod_histat/mod_histat.php on line 15
.jpg)
